வலைப்பூவா வலைப்பதிவா - கோப்பைக்குள்ளே குத்துவெட்டு!

தமிழில் கலைச்சொற்கள் எவ்வாறு எழுகின்றன, நிலைக்கின்றன என்பது பற்றி யாரேனும் ஓர் ஆய்வுக்கட்டுரையைப் படைக்கலாம். Weblog என்ற ஆங்கிலச் சொல்லை அமெரிக்கர்கள் அவர்களுக்கே உரிய குறும்புத்தன்மையுடன் குறுக்கி blog என்று மாற்றினார்கள். இப்படிப் பட்டக் குறும்புச் சொல்லை மொழி பெயர்ப்பது என்பது ஒவ்வொரு மொழியின் தன்மையைப் பொறுத்து அமையும். மே 15, 2003ல், எழுத்தாளர் இரா. முருகனின்  ராயர் காப்பி கிளப் குழுவில் எழுத்தாள மாலன் பெயர் சூட்ட வாருங்கள் என்று அழைக்க, நான் “வலைப்பூ” என்ற சொல்லைப் பரிந்துரைத்தேன்.

============

http://groups.yahoo.com/group/RayarKaapiKlub/message/7994

Re: [RKK] Peyar soota vaarungkal

மதிப்பிற்குரிய மாலன் அவர்களுக்கு,

தமிழில் உவெ(ம்)ப் லா(ங்)க் அமைத்ததற்கும், திசைகள் வலையிதழுக்கு வியக்கத்தக்க எண்ணிக்கையில் வாசகர்களை ஈர்த்ததற்கும் உளமார்ந்த பாராட்டுகள், வாழ்த்துகள்.

At 5/14/03 08:56 PM, you wrote:>"Blog என்பதற்கு ஏற்ற தமிழ்ச் சொல் என்ன? Web Log என்ற சொல்லிலிருந்து >தோன்றியது blog. எனவே இணையப்பட்டி, இணைப்பதிவு, இணை-வரிசை >(அலைவரிசை போல) அல்லது அதன் பயன்பாட்டுத் தன்மையைக் கருதி சிற்றிணை, >அல்லது இணைக்குறிப்பு, குறிப்பிணை இப்படி அமையலாமா?"

பொதுவாக இணையம் என்ற சொல்லை இண்டர்நெட்டுக்கும் வலை என்ற சொல்லை உவெப், நெட் என்ற சொற்களுக்கும் புழங்கி வருகிறோம். உவெப் சைட் என்பது வலைத்தளம், இணையத்தளம் இல்லை. உவெப் பேஜ் என்பது வலைப்பக்கம். உவெப்ஸைன் என்பது வலையிதழ், இணைய இதழ் இல்லை.
எனவே உவெப் லாக் என்பதற்கு வலைக் குறிப்பு என்று சொல்லாக்கினால், ப்லாக் என்னும் குறும்(புப்) பெயருக்கு இணையாக வலைப்பு என்று சொல்லலாமா? வலைப்பு என்ற சொல் கொலோன் வலையகராதியில் இல்லை. அதனால் இந்தச் சொல் ஏற்கனவே வேறு பொருளில் தமிழில் இருந்திருக்க வாய்ப்பில்லை.

இல்லையேல் இன்னும் குறும்பாக, வலைப்பூ எனலாம். வலையிதழ் என்பது உவெப்சைன் என்பது போல வலைப்பூ என்பது உவெப்லாக் ஆகலாம். ஆனால், புலவர்கள் பொருட்குற்றம் காண்பார்கள்!

"எல்லாச் சொல்லும் பொருள் குறித்தனவே" என்னும் இலக்கணத்தை மீறி இதற்கு இடுகுறிப்பெயரும் இடலாம். வலைக்குறிப்பு - வலைப்பு, வலைப்பூ, வறிப்பு, வலையரிப்பு(!), லைப்பு, லறிப்பு என்று விளையாடலாம்.

ஆனால், தமிழனுக்கு ஒரு கவிதையுள்ளம் உண்டு. இண்டர்நெட்டுக்குப் பல இதயங்களை இணைக்கும் மையம் என்னும் பொருள் தர இணையம் என்று சொல்லைப் படைத்தவன் தமிழன். பத்திரிக்கைகளுக்கு தினமலர், வார இதழ், ஆண்டு மலர், என்று பெயர் வைப்பவன் தமிழன். எனவே வலைப்பூ என்ற சொல் தமிழ் உள்ளங்களைக் கவரும் என்று எண்ணுகிறேன்.

அன்புடன், மணி மு. மணிவண்ணன்நூவர்க், கலி., அ.கூ.நா.

பி. கு. உவெப் லாக் எப்படி உவெ(ம்)ப் லா(ங்)க் ஆகியது என்று எண்ணும் நண்பர்களுக்கு, ஆங்கிலத்தில் ஓசையற்ற எழுத்துகள் உச்சரிப்பைப் பாதிப்பது போல் தமிழிலும் செய்தால் என்ன என்று சில சமயம் விளையாடிப் பார்த்திருக்கிறேன். வல்லின பகரத்துக்கு முன்னர் மெல்லின மகர மெய்யை இட்டால் வல்லினம் மெலிகிறதல்லவா? அதே போல் ககரத்துக்கு முன்னர் ஙகரம். Web எப்படி உவெப் ஆகிற்று என்பவர்கள் உச்சரிப்பில் Veb க்கும் Webக்கும் உள்ள வேறுபாட்டைக் கவனிக்க வேண்டும். Web எனக்கு உவப்பு தான்!”

======

"வலைப்பூ” என்ற கவித்துவமான சொல்லெல்லாம் கலைச்சொற்களுக்கு உதவாது, வலைப்பதிவுதான் ஏற்ற சொல், அதுதான் நிலைத்தது என்று சொன்னார் போயிங் கணேசன்.

http://nganesan.blogspot.in/2009/07/valaippathivu.html

கலைச்சொல்லில் எது நிலைக்கும் எது நிலைக்காது என்று சொல்லைப் படைக்கும்போதே தீர்மானிப்பது மிகக் கடினம்.  இண்டர்நெட்டுக்கு இணையம் என்ற சொல் இன்று பட்டிதொட்டியெல்லாம் பரவியிருப்பது தமிழ் ஆர்வலர்களின் முயற்சிக்கு வெற்றி என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்.  ஆங்கிலம் கலந்து பேசும் தமிங்கிலத்தை சன் டிவி பரப்பிக் கொண்டிருந்ததை இயல்புதான் என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்த அதே காலக் கட்டத்தில்தான் இணையத்துக்கான கலைச்சொற்களை தமிழ்.நெட்டில் படைத்துக் கொண்டிருந்தோம்.

முதலில் இணையம் என்ற சொல்லை ஏற்கத் தயங்கிய எழுத்தாளர் சுஜாதா அவர்களே பின்னர் இணையம் என்ற சொல்லைப் பரப்புவதில் பெரும்பங்கு ஆற்றினார்.

அதே போல், வலைப்பூ என்ற சொல் இன்று பரவியிருப்பதற்கு எழுத்தாளர் மாலன் அவர்களின் ஆதரவு ஒரு முக்கிய காரணம்.

இப்படி ஆர்வலர்களும், முன்னணி எழுத்தாளர்களும் சிந்தனையாளர்களும் கூடிச் செயல்பட்டால் உயிர்ப்புள்ள தமிழ்ச் சொற்களை தமிழின் வேர்களில் இருந்தே கொண்டு வரலாம்.

கடவுளும் கேட்டசாமியும்

கடவுளும் கேட்டசாமியும்

முகநூலில் என் இளைய நண்பர் கொற்றவன், சித்தார்த்த கௌதமனைப்போல் ஒரு தேடலைத் தொடங்கியிருக்கிறார். இந்தச் சிறிய வயதில் அவருக்குத் திடீரென்று இறப்பைப் பற்றிய எண்ணம் வந்து அச்சுறுத்துகிறது.  பிறந்தவர்கள் எல்லோரும் இறந்து விடுகிறார்களே, அப்படியானால் நாமும், நம் உற்றார் உறவினரும் நண்பர்களும் எப்போது வேண்டுமானால் இறந்து போகலாமே என்ற அச்சத்தில் இறப்பைப் பற்றிப் புரிந்து கொள்ள அவர் தேடத் தொடங்கியிருக்கிறார்.

அவ்வப்போது இந்தத் தேடலின் தொடர்பாக அவர் தனி மடலிலும் முகநூல் நிலைச்செய்திகளிலும் வினாக்களை எழுப்புவார்.  அவரது தேடல் சித்தார்த்த கௌதமனைப் போல அவரைப் போதிமரத்தின் நிழலுக்கு அழைத்துச் செல்லப் போகிறதா என்று நான் அறியேன்.  திடீரென்று ஒரு நாள், ராமகிருஷ்ணரை நரேந்திரரைக் கேட்டது போல் என்னிடம் நீங்கள் கடவுளை உணர்ந்ததுண்டா எனக் கேட்டு விட்டார்.  நான் என்ன பரமஹம்சரா என்ன இதற்கு விடையளிக்க? திருதிருவென்று விழித்தேன்.  அவரும் விடாக்கண்டர்.  நீர் கோவிலுக்குச் சென்று வழிபடுபவராயிற்றே, கடவுளை நம்புபவர்தாமே?  நீங்கள் கடவுளை உணர்ந்ததுண்டா என்றார்?

இது சிக்கலான கேள்வி.

நான் உணர்ந்ததுதான் கடவுள் என்று என்னால் எப்படிச் சொல்ல முடியும்?

பகுத்தறிவோடு என்னால் விளக்கமுடியாதவற்றை நான் உணர்ந்திருக்கிறேன் என்பது உண்மைதான்.  ஆனால், அதுதான் கடவுளா என்று எனக்கு உண்மையிலேயே தெரியாது.  ஆனால், அந்த நேரத்தில் நான் கடவுளை உணர்ந்ததாகத்தான் நம்பினேன் என்பது என்னவோ உண்மைதான்.

இன்று திடீரென்று இறப்பைப் பற்றியும் கடவுளைப் பற்றியும் கேள்விக்கணைகளாய்த் தொடுத்துவிட்டார்.  எனக்குத் தோன்றிய விடைகளைப் பதிவு செய்து பகிர்ந்து கொள்ளத் தோன்றியது.  இதோ அவரது கேள்விகளுக்கு என் விடைகள்.

கே: நாம் ஏன் பிறந்தோம்?
வி: நாம் எல்லா உயிரினங்களையும் போலவே இனப்பெருக்கத்துக்காகப் பிறந்தோம்.

கே: நாம் ஏன் இறக்க வேண்டும்?
வி: வெப்ப இயக்கவியலின் இரண்டாம் விதிப்படி, நம்முடைய உடலில் உள்ள அணுக்கள் சிதையத் தொடங்குகின்றன. ஒரு குறிப்பிட வரம்பை மீறிய பின்னால் இந்த உடலால் பயனொன்றும் இல்லை.  பழங்காலத்தில் அது ஒரிரு குழந்தைகளைப் பெற்று அவற்றை ஆளாக்கி விட்டபின் போதுமாக இருந்தது.  நமக்கு 30 வயதில் அடுத்த தலைமுறை இனப்பெருக்கத்துக்கு ஆயத்தமாகிவிடும். 45 வயதில், இரண்டு தலைமுறைகள் ஆயத்தமாகியிருக்கும்.  அதற்குப் பின் இயற்கையைப் பொருத்தவரையில் நம்மால் பயனில்லை. எல்லா நோய்களும் 45 வயதுக்கு அப்புறம் கடுமையாகத் தாக்குகின்றன.

கே: நாம் ஏன் இறக்க அஞ்சுகிறோம்?
வி: எல்லா உயிரினங்களும் தம்மைக் காத்துக் கொள்ளவே விரும்புகின்றன.  இந்த அடிப்படை தெரியாத உயிர்கள், டார்வினின் கோட்பாட்டின்படி, அழிந்து விடுகின்றன. அச்சம் நம்மைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள உதவுகிறது.

கே: இறப்பு எப்படி இருக்கும்?
வி: இதற்கு வள்ளுவர் விடையளித்திருக்கிறார்.  இறப்பு தூங்குவது போல் இருக்கும்.

உறங்குவது போலும் சாக்காடு உறங்கி

விழிப்பது போலும் பிறப்பு. (குறள் 339).

கே: இறந்த பின் எப்படி இருக்கும்? 
வி: ஒன்றும் இருக்காது.

கே: இறந்தபின் நாம் என்ன ஆவோம்?
வி: ஆவதற்கு ஒன்றும் இல்லை.  உறக்கத்துக்குப் பின் விழிப்பது நாம் இல்லை.  இந்தப் பிறப்பின் கதை முடிந்து விட்டது.  நம் உடலில் இருக்கும் பல்லாயிரம் கோடி உயிர்கள் வேறு எங்கோ போயிருக்கும்.  இந்த உடலின் அணுக்கள் சிதைந்திருக்கும். இந்த முகிழ்ப்பு நிறைவேறிவிட்டது.  முந்தைய முகிழ்ப்பு வேறு யாரோ.  வரும் முகிழ்ப்பும் வேறு யாரோ. அவை நம்முடன் தொடர்பில்லாதவை.

கே: கடவுள் என்று ஒன்று உண்டா?
வி: இந்தப் பேரண்டம்தான் கடவுள்.

கே: அப்படியானால் ஏன் அந்தக்கடவுள் நம்மை படைத்து அழிக்கவேண்டும்?
வி: கம்பராமாயணம் பாயிரம் இதற்கு விடையளிக்கிறது.

உலகம் யாவையும் தாமுள வாக்கலும்
நிலை பெறுத்தலும் நீக்கலும் நீங்கலா
அலகிலா விளையாட்டு உடையான் அவர்
தலைவர் அன்னவர்க்கே சரண் நாங்களே 

           
அலகிலா விளையாட்டு.  அவ்வளவே.  தில்லைக் கூத்தர் ஏன் ஆடுகிறார்?  இந்த அண்டங்களும், அணுக்குள் இருக்கும் துகள்களும் ஏன் ஆடிக் கொண்டிருக்கின்றன.  அலகிலா விளையாட்டு.  ஆக்கலும் அழித்தலும் இந்த விளையாட்டில் ஒரு பங்கு.  அவ்வளவே.

கே: கடவுள் எப்படி உருவானார்?
வி: அவர் உருவாகவில்லை.  என்றும் இருப்பவர்.

கே: ஒரு வேளை கடவுள் இல்லை என்றால் அறிவியலில் கூறப்படும் பெருவெடிப்பிற்கு [Big bang] முன் என்ன இருந்தது!!
வி: அதுதான் கடவுள்.

உடனே என் “அக்கினிக்குஞ்சு” நாடகத்தில் பாரதியின் புதுமைப்பெண் பாத்திரத்தில் நடித்த கௌரி ஒரு பிடி பிடித்தார்.

”அப்படியானால் கடவுள் இருக்கிறார் என்று ஏற்றுக் கொள்கிறீர்கள்தானே!  நல்லது” என்றார் அவர்.

இதற்கு என்ன விடை?

Well, in each and every human body, there are billions of life forms (mostly bacteria) that are almost certainly not aware of their host. It doesn't matter whether they "believe" in us or whether we respond to their "prayers." It is in our interest to keep our body healthy and that is sufficient to meet the needs of these parasitical life forms. All parts of the universe, including us, are like that. The universe may not "know" or "care" that we exist and we can never fully comprehend the universe.

Is the universe sentient?
I think that Vishwaroopam is unknowable and incomprehensible.
I think that universe(s) are eternal. And that is my definition of God.

Do prayers work?
It is too random to draw a definite conclusion, but perhaps not.

Does meditation work?
Probably.

Does it "prove" that God exists?
No. But I don't think that a personal God, vengeful of those that deny him, an account keeper who punishes the evil and rewards the good, exists. To imagine a God with human frailties, with anger and love, vengefulness and compassion, is comforting but very anthropomorphic.  The universe seems to be indifferent to us. Why would it care to "judge" us or "punish" us or "reward" us?  But our actions, mostly, have consequences.

தீதும் நன்றும் பிறர்தர வாரா!

What does that make me? Theist or Agnost or an Atheist? :-)

பாட்டியின் வீட்டுப் பழம்பானையடா...

பள்ளிக்கூடத்தில் எத்தனையோ பாடல்களை மனப்பாடம் செய்கிறோம்.  அதை எதற்கு மனப்பாடம் செய்யச் சொல்கிறார்களோ என்று வருந்திக் கொண்டே கூடச் செய்கிறோம்.  முந்தைய தலைமுறையில் தமிழாசிரியர்கள் பல்லாயிரக் கணக்கான பாடல்களை மனதில் வைத்திருப்பார்கள். கம்பராமாயணத்தில் எங்கிருந்து கேட்டாலும் மழை போல் பொழிவார்கள்.  வெகு சில ஆங்கில ஆசிரியர்களுக்கு சேக்‌ஷ்பியரில் அப்படிப் பயிற்சி இருந்தது.

இலக்கணப் படி அமைந்திருந்த பாடல்களை நாம் பல ஆண்டுகளாக நினைவில் வைத்திருக்க முடிகிறது.  “புதுக்கவிதைகள்” ஏனோ எனக்கு அப்படி நினைவில் இருப்பதில்லை. மற்றவர்களுக்கு இருக்குமோ என்னவோ.

முகநூலில் எதையோ பற்றிப் பேசிக் கொண்டிருந்த போது திடீரென்று “பாட்டியின் வீட்டுப் பழம்பானையடா” பாட்டு நினைவுக்கு வந்தது.  முழுப் பாட்டும் உடனே நினைவில் இல்லாவிட்டாலும் முக்கால்வாசி நினைவுக்கு வந்தது.  வேயுறு தோளிபங்கன் என்ற முகநூல் நண்பர் எஞ்சிய வரிகளை நினைவில் இருந்து எடுத்துத் தந்தார்.  இந்தப் பாடலை கூகிளில் தேடினால் கிடைக்கவில்லை என்ற காரணத்துக்காகவே இதை பதிவு செய்கிறேன்.  பின்னால் மேலும் விவரங்கள் கிடைத்த பின்னால் நிறைவு செய்வோம்.

இது ஒரு குழந்தைப் பாட்டு.  குழந்தைக் கவிஞர் அழ. வள்ளியப்பா அவர்கள் இயற்றியது என நினைவு.  இதோ பாட்டு:

பாட்டியின் வீட்டுப் பழம்பானையடா
அந்தப் பானை ஒரு புறம் ஓட்டையடா
ஓட்டைவழி ஒரு சுண்டெலியும் அதன்
உள்ளே புகுந்து நெல் தின்றதடா
உள்ளே புகுந்து நெல் தின்று தின்று
வயிறு ஊதிப் புடைத்துப் பருத்தடா
மெள்ள வெளியில் வருவதற்கும்
ஓட்டை மெத்தச் சிறிதாக்கிப் போச்சுதடா
பானையைக் காலை திறந்தவுடன்
அந்தப் பாட்டியின் பக்கமாய் வந்த ஒரு
பூனை எலியினைக் கண்டதடா
அதை அப்படியே கௌவிச் சென்றதடா
கள்ள வழியில் செல்பவரை எமன்
காலடி பற்றித் தொடர்வானடா!
நல்ல வழியில் செல்பவர்க்கு தெய்வம்
நாளும் துணையாக நிற்குமடா!

இதைப் பற்றி மேலும் விவரங்கள் நினைவுக்கு வந்தால் கருத்துகள், பின்னூட்டங்களில் எழுதுங்கள். நன்றி

பி.கு. (பிப்ரவரி 1, 2020) இந்தப் பாடலின் சரியான வரிகளைப் பேரா. ராஜேஸ்வரி Raji அவர்கள் 7 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இதன் முகநூல் இழையில் பகிர்ந்திருந்தார்கள். அந்த வரிகள் பின்வருமாறு:

பாட்டியின் வீட்டுப் பழம்பானை-அந்தப்
பானை ஒருபுறம் ஓட்டையடா!
ஓட்டை வழியொரு சுண்டெலியும்-அதன்
உள்ளே புகுந்துநெல் தின்றதடா!

உள்ளே புகுந்துநெல் தின்றுதின்று-வயிறு
ஊதிப் புடைத்துப் பருத்ததடா!
மெள்ள வெளியில் செல்வதற்கு-ஓட்டை
மெத்த சிறிதாகிப்போச்சுதடா!

பானையைக் காலை திறந்தவுடன்-அந்தப்
பாட்டியின் பக்கமாய் வந்தஒரு
பூனை எலியினைக் கண்டதடா!
உடனே கவ்விச் சென்றதடா!

கள்ள வழியினில் செல்பவரை-எமன்
காலடி பற்றித்தொடர்வானடா!
நல்ல வழியினில் செல்பவர்க்கு-தெய்வம்
நாளும் துணையாய் நிற்குமடா!!!

இந்தப் பாடலை இனிமேல் கூகிளில் தேடினால் இந்த வடிவம் கிடைக்கட்டும்.