தொன்மைத்தமிழின் தொடர்ச்சி

தமிழ் எழுத்துகளைச் சீர்திருத்தம் என்ற பெயரில் சிதைக்கக் கூடாது என்ற அக்கறை உள்ள சிலர் தமிழ் எழுத்துப் பாதுகாப்பு இயக்கம் என்ற ஒரு மடலாடற்குழு ஒன்றை அமைத்தனர்.  எழுத்துச் சீர்குலைப்பு முயற்சிகளைப் பல ஆண்டுகளாய் எதிர்த்து வரும் நானும் அதில் ஒரு தொடக்கநாள் உறுப்பினன்.  நேற்று அக்குழுவுக்கு அண்மையில் இன்னொரு எழுத்துச் சீர்திருத்தம் பற்றிய நூல் ஒன்றுக்கு இந்து நாளேட்டில் மதிப்புரை தந்திருந்த சுட்டியை ( http://www.hindu.com/br/2010/08/17/stories/2010081751151300.htm ) அனுப்பினேன்.

எழுத்துச் சீரழிப்பு முயற்சிகளை நான் எதிர்த்து வந்திருக்கும் வரலாறு தெரியாத ஒரு தமிழ்ப் புலவர் இதைத் தவறாகப் புரிந்து கொண்டு  “ஆட்டைக் கடிச்சு.. மாட்டைக் கடிச்சு.. “ என்ற தலைப்பில் இணைய வரலாற்றின் தொல்பழங்காலத்துச் சிரிப்புத் துணுக்கு ஒன்றை அனுப்பி வைத்தார்.  அதில் ஆங்கிலம் எப்படி ஒரு சில எழுத்துகளை மாற்றிய பின்பு ஜெர்மன் மொழி போல் ஆகிவிடுகிறது என்பதை நகைச்சுவையாக எழுதியிருப்பார்கள்.

சிரிப்புதான்.  ஆனால், இதிலும் ஒரு நுட்பம் இருப்பது பலருக்கும் தெரிவதில்லை. இது ஜெர்மானியர்களைக் கிண்டல் செய்வது போல் அமைந்திருந்தாலும்,  உண்மையில் ஆங்கிலம் ஒரு ஜெர்மானியக் கிளைமொழிதான் என்பதை மறக்கக் கூடாது.

ஆங்கிலத்தில் கிரேக்க, லத்தீன வேர்ச்சொல்களைக் களைந்து எடுத்து பழைய
ஆங்கிலமொழிக்குப் போவோம் என்று யாரேனும் தனி ஆங்கில உணர்வாளர்கள் முயல்வார்களே ஆனால், அது கிட்டத்தட்ட ஜெர்மன் போல்தான் இருக்கும்.

இருப்பதிலேயே மிகப் பழைய ஆங்கில இலக்கியம் பத்தாம் நூற்றாண்டுக்கு
முன்னர் எழுந்த பெஓவுல்ஃப் (beowulf) என்பது.  இத்தனைக்கும், அதில்
கிரேக்கமும், லத்தீன வேர்களும் கலந்துதான் உள்ளன.  அதன் மூல வடிவைப்
பார்க்க http://www.humanities.mcmaster.ca/~beowulf/main.html என்ற சுட்டியில்
old text என்பதைத் தெரிவு செய்யவும்.  பின்னர் பழைய ஆங்கில வடிவில் பார்க்கலாம்.  அப்படிப் பார்த்தால் அது இப்படித்தான் இருக்கும்:

Ða wæs on burgum         Beowulf Scyldinga,
leof leodcyning,         longe þrage
folcum gefræge         (fæder ellor hwearf,
aldor of earde),         oþþæt him eft onwoc
heah Healfdene;         heold þenden lifde,
gamol ond guðreouw,         glæde Scyldingas.
ðæm feower bearn         forð gerimed
in worold wocun,         weoroda ræswan,
Heorogar ond Hroðgar         ond Halga til;

பதினான்காம் நூற்றாண்டின் சாசர் இயற்றிய கேன்டர்பரி டேல்ஸ் என்ற இலக்கியம் இடைக்கால ஆங்கிலத்தில் இருக்கும்.  அதை நம்மால் ஓரளவு புரிந்து கொள்ள இயலும்.

Whyt was hir smok and brouded al bifore ...

Her filet brood of silk, and set ful hye:

And certainly she hadde a lecherous ye

She was ful more blisful on to see

than is the new pear tree

ஆங்கிலம் மட்டுமல்ல, உலகின் பல மொழிகளின் தொல்லிலக்கியங்களை இன்று வாழும் அவர்கள் கொடிமரபினர் புரிந்து கொள்ள முடிவதில்லை.  பழையன கழிதலும், புதியன புகுதலும் வழுவல என்ற கோட்பாட்டை
ஆழமாகப் பின்பற்றியதாலோ என்னவோ, பல மொழிகளின் தன்மை மிகவும் மாறியதால் மூல மொழி கிட்டத்தட்ட வேற்று மொழியாகவே மாறி அடையாளம் தெரியாமல் போய் விட்டிருக்கிறது.

ஆனால், தமிழ் அப்படி அல்ல.  மாற்றங்களைத் தொடர்ந்து ஏற்றுக் கொண்டு வந்திருந்த போதிலும், தொன்மைத் தமிழ் வியக்கத் தக்க வகையில் தொடர்ந்து வருகிறது.   பத்தாம் நூற்றாண்டுத் தமிழை  மட்டுமல்ல,  2000 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்ட சங்கத்தமிழையும் நம்மில் பலரால் படிக்க முடிவது மட்டுமல்ல புரிந்து கொள்ள முடிவதும் தமிழின் தொடர்ச்சிக்கு ஒரு நல்ல எடுத்துக் காட்டு.




“யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்
தீதும் நன்றும் பிறர்தர வாரா”

என்ற சங்கப் பாடலை நாம் பள்ளியில் படிக்கிறோம்.  இதைப் படிக்கும்போது சங்கத் தமிழில் முறையான பயிற்சி இல்லாமலேயே நம்மால் அச்சொற்களை அடையாளம் காண முடிகிறது.  பொருளையும் ஓரளவு புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. அண்மையில் நடந்து நிறைவேறிய செம்மொழி மாநாட்டின் கருப்பொருள் பாடலே “யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்” என்றுதான் தொடங்குகிறது!  ஈராயிரம் ஆண்டுத் தொடர்ச்சியுள்ள பாடல் வரிகள் நம்மை இன்னும் ஈர்க்கின்றன.



வள்ளல் பாரியின் பறம்புமலையைத் தமிழ் வேந்தர் மூவரும் சூழ்ந்து முற்றுகையிட்டு அவரை வென்ற நிலையில், பாரியின் இரண்டு பெண்களும் பாடியதாக வரும் பாடல் இதோ:

அற்றைத் திங்கள் அவ் வெண் நிலவில்
எந்தையும் உடையேம்; எம் குன்றும் பிறர் கொளார்;
இற்றைத் திங்கள் இவ் வெண் நிலவில்
வென்று எரிமுரசின் வேந்தர் எம்
குன்றும் கொண்டார்; யாம் எந்தையும் இலமே!

 இதில் வரும் சொற்கள் கவிதை நடையில் இருந்தாலும், இன்றும் வாழும் வரிகள்.  ஓரளவு பயிற்சியில் இதைப் படித்தால் ஈராயிரம் ஆண்டுகள் கழித்தும் இந்தப் பாடல் நம் உள்ளத்தைப் பிழியும்.


சொல்லுக சொல்லிற் பயனுடைய சொல்லற்க
சொல்லிற் பயனிலாச் சொல்.

என்ற (குறைந்தது) 1500 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்ட திருக்குறளை எந்த உரையும் இல்லாமலேயே நம்மால் படித்துப் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. பல திருக்குறள்களை நாம் பேருந்துகளில் பார்க்கிறோம்.   “வாயில் தோறும் வள்ளுவம்” என்ற திட்டத்தின் கீழ் சென்னை மாநகராட்சியின் அனைத்து அலுவலங்களின் வாயில்களிலும் ஒரு திருக்குறள் அதன் தெளிவுரையோடு பொறித்து வைத்திருக்கிறார்கள்.


வடவரையை மத்தாக்கி வாசுகியை நாணாக்கி
கடல் வண்ணன் பண்டொரு நாள் கடல் வயிறு கலக்கினையே
கலக்கிய கை அசோதையார் கடை கயிற்றால் கட்டுண்ணகை
மலர்க்கமல உந்தியாய் மாயமோ மருட்கைத்தே

என்ற பாடலை மதுரை சண்முகவடிவு சுப்புலட்சுமி அவர்கள் பாடிக்
கேட்டிருக்கிறோம். அது (குறைந்தது)  1500 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்ட
சிலப்பதிகாரத்தில் ஆய்ச்சியர் குரவையின் வரிகள் என்பது எத்தனை பேருக்குத் தெரியும்?

நதியில் விளையாடிக் கொடியில்
தலைசீவி நடந்த இளந்தென்றலே
வளர் பொதிகை மலை தோன்றி
மதுரை நகர் கண்டு பொலிந்த தமிழ் மன்றமே

என்ற கண்ணதாசனின் திரைப்படப் பாடல் 1960களின் தொடக்கத்தில் பட்டி தொட்டியெல்லாம் முழங்கிய பாடல்.  இன்றும் மக்கள் கேட்டு மகிழும் பாடல்.

அண்மையில் வந்த இருவர் என்ற படத்திலும்,

நறுமுகையே நறுமுகையே நீயொரு நாழிகை நில்லாய்
செங்கனி ஊறிய வாய் திறந்து நீயொரு திருமொழி சொல்லாய்
அற்றைத் திங்கள் அந்நிலவில் நெற்றித்தரள நீர்வடிய
கொற்றப்பொய்கை ஆடியவள் நீயா

என்று வரும் பாடலில் ஈராயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்ட பாரிமகளிர் வரிகளை எடுத்தாண்டு இருந்தாலும், மக்களால் புரிந்து கொண்டு அதைக் கேட்டு மகிழ முடிகிறது.

இது 1500 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்ட இலக்கியங்களையும் நம் சூழலில் வாழும்
மொழியாகப் படிக்க முடிகிறது என்பதற்கு மட்டுமல்ல அந்த மொழி, பண்பாட்டின் தொடர்ச்சி நம்மிடையே இன்னும் வாழ்கிறது என்பதற்கும் ஓர் எடுத்துக் காட்டு.

கடந்த 1500 ஆண்டுகளில் தமிழைச் சுற்றி எண்ணற்ற தாக்கங்கள்.  தமிழ்
மன்னர்களின் வீழ்ச்சி.  பண்பாட்டுக் கலப்புகள். பிற மொழிகளின்
தாக்கங்கள்.  ஆனால் தமிழை அரசர்கள் மட்டுமின்றி மக்களும் போற்றி வளர்த்ததன் அடையாளமே இந்தத் தொடர்ச்சிக்கு அடிப்படை.



அதனால்தான்,  பல்லவர் ஆட்சியில் கல்வெட்டு மொழி கிரந்த எழுத்துகளில் வடமொழியாக இருந்தாலும்,  பக்தி இலக்கியங்களில் கிரந்தக் கலப்பே இல்லாத தமிழே வழங்கியது.   ஈராயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்டச் சங்க காலம் தொடங்கி,  12ம் நூற்றாண்டின் கம்ப ராமாயணத்துக்கும் பின்னர் வரை, பிறமொழிச் சொற்களை ஏற்றாலும் வேற்று ஒலிகளையோ, எழுத்துக்களையோ ஏற்காமலேயே தமிழ் இலக்கியம் தழைத்திருந்தது. 

தமிழ் மன்னர்களின் வீழ்ச்சி, வேற்று மொழிகளின் ஆட்சி, புலவர்களை ஆதரிக்கப் புரவலர்கள் இல்லாத நிலை என்று எத்தனையோ சிக்கல்களை எதிர் கொண்டிருந்தாலும், தமிழ் இன்றும் தொடர்கிறது.


இருப்பினும், 1500 ஆண்டுகளில் மொழியில் மாற்றம் ஏற்படுவதும் தவிர்க்க
இயலாததொன்று.  பழைய உரைகளைப் படிப்பதற்கும் பழைய செய்யுள்களைப்
படிப்பதற்கும் ஓரளவுக்காவது பயிற்சி தேவை.  நமக்கு நன்றாகத் தெரிந்தது
போல் இருக்கும் பாடல்களையும் பண்டைக் காலப் பண்பாட்டோடு புரிந்து
கொள்வதற்கும் பயிற்சி தேவை.  இலக்கண இலக்கியங்களைப் புரிந்து
கொள்வதற்கும் பயிற்சி தேவை.

இணையம் வளர்ச்சியினால் தமிழில் பயிற்சியும் பட்டமும் பெற்றவர்கள்
பெரிதும் தமிழ் மடலாடற்குழுக்களுக்குள்ளும், வலையிலும் வலம் வரும்போது, அவர்களது பயிற்சியில் பயின்றதைப் பலருக்கும் பகிர்ந்து கொள்வார்கள் என்ற எதிர்பார்ப்பு தமிழ் இணைய முன்னோடிகள் பலருக்கும் இருந்தது.

ஆனால், அப்படிப் பட்டம் பெற்ற வெகுசிலரே பண்டைத் தமிழ் நூல்களை இன்றைய தமிழருக்கும் அறிமுகப் படுத்தித் தமிழைப் பரப்பும் பணியில்
ஈடுபடுகின்றனர்.  தொல்காப்பியத்திலும், நன்னூலிலும் எண்ணற்ற செய்திகள்
உள்ளன.  சங்க இலக்கியங்களை எடுத்துக் கொண்டால், நாளும் ஒரு பாடல் என்று விளக்கிக் கொண்டே போகலாம்.  தமிழில் பட்டம் பெறாத எழுத்தாளர்கள்
சுஜாதாவும், ஜெயமோகனும் எழுதிய அளவு கூட தமிழ்ப் புலவர்கள் எழுதி நான்
பார்த்ததில்லை.

உண்மையான தமிழ்ப் பணி தமக்குத் தெரிந்த தமிழைப் பகிர்ந்து கொள்வதுதான். தமிழ்ப் புலவர்களிடம் நாம் எதிர்பார்ப்பது குறைந்தது அவ்வளவுதான்.  ஆனால், தமிழில் பட்டம் பெறாதவர்களும் தமிழ் இலக்கியங்களை ஆராய்ந்து கருத்துப் பரிமாறிக் கொள்ள இணையம் வழி காட்டுகிறது என்பதில் நமக்கு ஆறுதல்.  இந்த இணையப் பரிமாற்றம் இருப்பதால்தான், புலம்பெயர்ந்த தமிழர்களால் தமிழின் விழுதுகளாக இயங்க முடிகிறது.





தொன்மைத் தமிழின் தொடர்ச்சியால்தான்,  வட்டார வழக்குகளால் சிதறுண்டு கிளைமொழிகளாய்த் துண்டாகாமல், நம் உரைநடைத் தமிழால், பொதுமொழி வழக்கால் உலகெங்கும் வாழும் தமிழர்கள் அனைவருடனும் ஊடாட முடிகிறது. 

எழுத்துகளை மாற்ற வேண்டும் என்று துடிப்பவர்களும், புதிய ஒலிகளைக் கூட்ட வேண்டும் என்று முயல்பவர்களும் அத்தகைய “சீர்திருத்தங்கள்” தொன்மைத் தமிழின் தொடர்ச்சியின் ஆணி வேரையே பெயர்த்தெடுத்துவிடும் என்பதைப் பற்றிக் கவலைப் படுகிறார்களா எனத் தெரியவில்லை.



எபிரேய மொழியை மீட்ட யூதர்களும், வடமொழியை வாழ வைக்க முயலும் இந்திய அரசும், இந்தத் தொன்மையின் தொடர்ச்சி அறுந்தால் மீட்பது எவ்வளவு கடினம் என்பதை நன்றாக உணர்ந்தவர்கள்.  காளிதாசனின் ஒப்பற்ற காவியங்களை மூல மொழியிலேயே படித்துச் சுவைக்கக் கூடியவர்கள் குறைவு.  ஆனால், எத்தனை இன்னல்களுக்கு நடுவிலும், கம்பன் விழா கொண்டாடித் தமிழை வளர்க்கும் ஈழத்தமிழர்களோடு, புலம் பெயர்ந்த தமிழர்களும், தமிழ்நாட்டுத் தமிழர்களும் கம்பனை இன்றும் கொண்டாடுகிறோம். சிலப்பதிகார நாட்டிய நாடகங்கள் நம்மை இன்னும் ஈர்ப்பவை. சங்கப் பாடல்களின் செறிவை தற்காலப் புதுக்கவிதைகளும் எட்டவில்லை.

நம் முன்னோர்கள் நமக்கு ஒரு பெரும் கருவூலத்தை விட்டுச் சென்றிருக்கிறார்கள்.  ஆனால், பழையதை விடப் புதியதன் மேல் நமக்குள்ள ஈர்ப்பால் நம் மரபைப் புறக்கணிக்கிறோம்.  மரபின் அருமை தெரிந்தவர்களுடன் பழகி வரலாறு கற்றுத் தந்த பாடங்களையும் மறக்காமல் இருப்போமாக.

ஏழை மாணவர்களை மட்டும் தமிழ்வழிப் பள்ளிகளில் படிக்க வைப்பது கொடுமையா?

இன்று நண்பர் இண்டிராம் தமிழ் உலகம் மடலாடற்குழுவில் ஒரு கேள்விக் கணையைத் தொடுத்தார்.  (இது பல ஆண்டுகளாய் அவர் வலியுறுத்தி வரும் செய்திதான் என்றாலும், இன்று அவர் கோணம் “கொடுமை” என்பதை வலியுறுத்தியுள்ளது. ) முதலில் அவர் தமிழ் உலகம் குழுமத்தில் என்ன எழுதினார் என்று பார்ப்போம்.

On Nov 26, 10:18 am, indyram wrote:
> நண்பர்களே
>
> தற்காலத் தமிழ் நாட்டில் நடுத்தர வகுப்பினர், பணவசதியுள்ளோர், அரசு
> அதிகாரிகள் எல்லோரும்  தங்களது குழந்தைகளை ஆங்கில மெட்ரிகுலேஷன்
> பள்ளிக்கு அனுப்பி வருகிறார்கள்.
>
> ஆனால் அரசதிகாரிகள்   தமிழக அரசுப்பள்ளிகளில் மாணவர்கள்தமிழ் தான்
> பயிலவேண்டும் என்று சொல்லி வருகிறார்கள்.
>
> ஆங்கில வழி கல்வி நிலையங்களெல்லாம் தனியார் நிறுவனங்கள்.
> அவைகளில் படிக்க டுயூஷன் (கல்விகட்டணம்)  கட்டவேண்டும். ஏழை
> மாணாக்கர்களின் பெற்றோர்களால் அதை செய்யமுடியாது. ஆகவே அவர்களெல்லாம்
> அரசு இலவசப்பள்ளிகளில்தான் படிக்கவேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டுள்ளது.
>
> தமிழக 231 எம் எல் ஏக்களில் 181 பேர்களின் குழந்தைகளும்
> பேரக்குழந்தைகளும் ஆங்கில வழி தனியார் மெட்ரிகுலேஷன் பள்ளிகளில் தான்
> பயிலுகிறார்கள் என்ற தகவலை பத்ரிகைகள் வெளிப்ப்டுத்தியுள்ளன
>
> தற்காலத்தில் தமிழ் நாட்டிலும் வெளிநாடுகளிலும் வேலை பெற வேண்டுமானால்
> திறமையான ஆங்கில அறிவு தேவை.
> இதை  எல்லா பெற்றோர்களுக்கும்  உணர்ந்துள்ளனர்.
> ஏழை மாணவர்களின் பெற்றோர்களும் இதை அறிந்துள்ளனர்.
> ஆனால் அவர்களிடம் தங்கள் குழந்தைகளை மெட்ரிகுலேஷன் பள்ளிகளில்
> படிக்கவைக்க பணவசதியில்லை
>
> கர்நாடக மாநிலத்திலும் இதே நிலமை தான். ஆனால் அங்குள்ள ஏழை மக்களெல்லாம்
> அரசுப்பள்ளிகளிலும் ஆங்கிலத்தில் பயில வசதி செய்யவேண்டும் என்று
> போராட்டம் செய்து வருகிறார்களாம்.
>
> தமிழக ஏழை மக்கள் வாழ்க்கையில் உயரவேண்டுமானால் தங்களது குழந்தைகள்
> ஆங்கில வழியில் பயில உதவவேண்டும் என்று கோரிக்கைவைக்கவேண்டும்.
>
> மனசாட்சியுள்ள நடுத்தர வகுப்பினர் இதற்கு ஆதரவளிக்கவேண்டும்
>
> 50 வருடங்களுக்கு முன் நான் தமிழ்வழியில் தான் பயின்றேன். இப்போது காலம்
> மாறிவிட்டது. இப்போதைய மாணவனாக நான் இருந்திருந்தேனானால் நானும்
> ஆங்கிலவழியில் தான் பயில விரும்புவேன்


நான் அவருக்கு அளித்த மறுமொழி:

தற்போது தமிழ்நாட்டில் இருக்கும் ஆங்கில வழிப்பள்ளிகள் மட்டுமல்ல, பல ஆங்கில வழிக் கல்லூரிகள் மற்றும் பல்கலைக் கழகங்களிலும் கூடப் பெயருக்குத்தான் ஆங்கில வழிக் கல்வி.  ஆங்கிலம் இந்தியாவைப் பொருத்தவரையில் இரண்டாம் மொழி.  ஆனால், ஆங்கிலத்தை முறையாக இரண்டாம் மொழிக் கல்வி முறைப்படி (English as a Second Language ESL) கற்பிக்காமல், அதை முதல் மொழி போல் கற்பிப்பதால் ஆங்கில மொழிப் புலமையே பலருக்கு இல்லை.  ஆங்கில மொழியே தகராறாக இருக்கும்போது ஆங்கில மொழி வழிக் கல்வியிலும் சிக்கல்தான்.  பெயருக்கு ஆங்கில வழி என்றாலும், பாடங்கள் நடத்துவது பல வகுப்புகளில் தமிழிலும்தான்.  அது மட்டுமல்ல, தேர்வுகளில் விடை அளிக்கும் போது தமிழிலும் விடையளிக்கலாம் என்ற வாய்ப்பு இருப்பதை மாணவர்கள் சிலர் பயன்படுத்திக் கொள்கிறார்கள்.

ஆங்கில வழிப்பள்ளிகளிலும், கல்லூரிகளிலும் படித்த மாணவர்கள் பலருக்கும் ஆங்கிலத்தில் தங்கு தடையில்லாமல் பேசவோ, பிழையில்லாமல் எழுதவோ தெரிவதில்லை.  பிறர் பேசும் ஆங்கிலத்தைப் புரிந்து கொள்வதிலும் அவர்களுக்குச் சிக்கல் இருக்கிறது.  இது தமிழ்நாட்டில் மட்டுமல்ல, வெளி மாநிலங்களிலும் உள்ள கதைதான்.  இவர்களுக்கு உள்ள சிக்கல் என்னவென்றால், தங்கள் தாய்மொழியிலும் நன்றாகப் பேச, எழுதத் தெரிவதில்லை.  ஆங்கில வழிப் பள்ளிகளிலும், கல்லூரிகளிலும் கற்பிக்கும் ஆசிரியர்கள் பலருக்கும் ஆங்கிலப் புலமை இருப்பதில்லை. “பட்லர்” இங்கிலிஷ், “சட்டக்காரி” தமிழ் பேசும் நிலைமைக்கு இழிந்திருக்கிறார்கள்.

அது மட்டுமல்லாமல், ஆங்கிலத்தில் பயில்பவர்களிடையே டிஸ்லெக்சியா என்னும் எழுத்துக் குழப்பம் அதிகமாகக் காணப் படுகிறது.  எழுத்துக்கும் ஒலிக்கும் நெருங்கிய தொடர்புள்ள இந்திய எழுத்து முறைகளில் (deep orthography) அவ்வளவாகக் காணப் படாத டிஸ்லெக்சியா, எழுத்துக்கும் ஒலிக்கும் தொடர்பு குன்றிய ஆங்கில எழுத்து முறை (shallow orthography) உள்ள நாடுகளில் கூடுதலாகக் காணப் படுவதாக ஆய்வாளர்கள் கண்டறிந்திருக்கின்றனர். (http://en.wikipedia.org/wiki/Orthographies_and_dyslexia#The_effects_of_orthographic_depth_on_dyslexia)  டிஸ்லெக்சியா உள்ள குழந்தைகள் படிப்பதில் விருப்பம் இல்லாதவர்களாகக் காணப் படுகிறார்கள். அமெரிக்காவில் ஐந்தில் ஒரு குழந்தைக்கு டிஸ்லெக்சியா உள்ளது என்று ஒரு புள்ளிவிவரம் தெரிவிக்கிறது (http://www.readfaster.com/education_stats.asp).  தமிழகத்தில், தமிழ் வழிப் பள்ளிகளில் டிஸ்லெக்சியாவைக் காண்பது மிக அரிது.  டிஸ்லெக்சியா உள்ள குழந்தைகளும் இந்திய எழுத்து முறைகளால் கற்க முடிகிறது என்பதைப் பற்றிய ஆய்வுகள் தொடர்கின்றன.

தமிழ்வழிப் பள்ளிகளை ஒழித்து விட்டு ஆங்கில வழிப்பள்ளிகளாக மாற்றினால், பள்ளிப் படிப்பை நிறுத்தி விட்டுத் தற்குறிகளாக மாறக் கூடுவோர் எண்ணிக்கை மூன்றில் ஒருவராகக் கூட மாறலாம் என்பது அமெரிக்கப் புள்ளி விவரத்தோடு ஒப்பிட்டால் தெரியவரும்.

சில சிறிய மாவட்டப் பள்ளிகளைத் தேர்ந்தெடுத்து அவற்றை ஆங்கில வழிப் பள்ளிகளாக மாற்றி அவற்றில் மாணவர்கள் படிப்பு நிலை உயர்கிறதா என்று பார்த்து, அவற்றில் டிஸ்லெக்சியாவின் அறிகுறிகள் தென்படுகின்றனவா போன்ற புள்ளி விவரங்களைத் திரட்டிய பின்னரே ஆங்கில வழிப் பள்ளிகளால் வாழ்க்கை நிலை உயருமா என்று அறிய முடியும்.

இன்றைய நிலையில் கல்வி நிலையில் உயர்ந்திருப்பவர்கள் கல்விக்குச் செலவிடும் பொருள், நேரம், அக்கறையால் உயர்ந்திருப்பவர்கள் கூடுதலே தவிர இவர்கள் ஆங்கில வழிக்கல்வியால் மட்டும் உயர்ந்திருக்கிறார்கள் என்று கூறுவதற்குப் போதிய சான்றுகள் இல்லை.

மேம்போக்காகப் பார்க்கும் போது தலைசிறந்த ஆசிரியர்கள், தலைசிறந்த மாணவர்கள் திரண்டிருக்கும் பள்ளிகள் பெரும்பாலும் ஆங்கில வழிப் பள்ளிகளாக இருப்பதைப் பார்த்து, எல்லாப் பள்ளிகளையும் ஆங்கில வழிப் பள்ளிகளாக மாற்றினால் பெரும் வெற்றி கிடைக்கும் என்பது தோன்றலாம்.  ஆனால், இதற்குச் சான்றுகள் குறைவு.  ஆங்கில வழிப் பள்ளிகளுக்கு இருக்கும் முதலீடு தமிழ் வழிப்பள்ளிகளுக்கும் இருந்தால் அவற்றாலும் பெரும் வெற்றி அடைய முடியும்.

எது எப்படி இருப்பினும், தமிழ்நாட்டில் ஆங்கிலம் கற்பிக்கும் முறை இரண்டாம் மொழிக் கல்வி முறையைப் பின்பற்றினால், ஆங்கிலத்தில் புலமை கூடும் என்பதில் ஐயமில்லை.

தமிழ் எழுத்துகளில் டிஸ்லெக்சியா

 கீழ்க்கண்ட கடிதத்தை மின் தமிழ், தமிழ் மன்றம், தமிழ் உலகம் என்ற மடலாடற்குழுக்களுக்கு அனுப்பி இருந்தேன்.  முதலில் கடிதத்தையும் பின்னர், அதற்கு வந்த பின்னூட்டங்களையும் தருகிறேன்.  


டிஸ்லெக்சியா (Dyslexia) என்னும் எழுத்துக்குழப்பம் சிலருக்கு இருக்கிறது.  பொதுவாக இந்திய  மொழிகளின் எழுத்துகள் ஒலியன் அடிப்படையில் அமைந்திருப்பதால் அத்தகைய  குழப்பங்கள் குறைவு.  இந்தக் குழப்பங்கள் இடவல மாற்றங்களாலும் நடப்பவை.  தமிழ்  எழுத்துகள் பெரும்பாலும் இட வல மாற்றம் ஆனாலும், வேறு எழுத்தோடு குழம்ப வாய்ப்பில்லை.  ஆங்கிலத்தில் b என்ற எழுத்தும் d எழுத்தும் இட வல மாற்றம் நேர்ந்தால் குழம்பிக் கொள்ள நேரிடும். 


தமிழ்நாட்டில் என்னுடன் பள்ளியில் படித்தவர்கள் எவருக்கும் இத்தகைய எழுத்துக் குழப்பம் இருந்ததில்லை. அமெரிக்காவில் இது சற்றுக் கூடுதல். (பார்க்க: http://www.readfaster.com/education_stats.asp ).  ஏனென்றால் ஆங்கிலத்தின் எழுத்து முறை அப்படிப் பட்டது.  ஒலிப்புக்கும் எழுத்துக்கும் உள்ள தொடர்பு மேம்போக்கானது (Orthographically shallow).  இந்திய எழுத்துகள் பொதுவாக ஒலிப்புக்கும் எழுத்துக்கும் மிக நெருங்கிய தொடர்பு உள்ளவை. (Orthographically deep). ஆனாலும், அவற்றிலும் சிக்கல்கள் உள்ளன.  தேவநாகரியில் கூட்டெழுத்துகள் ஏராளம்.  அவை அனைத்தையும் மனனம் செய்வது சற்றுக் கடினம்.  அவற்றிலும் இட வல மாற்றக் குழப்பங்கள் நேரிடலாம்.  தமிழ் எழுத்துகள் பல ஒலியன்களைச் சுட்டக் கூடியவை. காக்கை, காகம், தங்கம், சென்னை, பச்சை, பசை, இஞ்சி என்ற சொற்களில் க, ச என்ற எழுத்துகளின் ஒலியன்கள் இடத்துக்கு ஏற்றவாறு மாறுபவை.  இதைத் தமிழைத் தாய்மொழியாகக் கொண்டவர்கள் எளிதில் கற்றுக் கொண்டாலும், தமிழை மூன்றாம் மொழியாகக் கற்கும் பிறநாட்டினருக்கு இது குழப்பம் தரும்.  இத் தன்மையால் எழுத்துக் குழப்பமும் வரலாம். 


பொதுவாக  Orthographically deep script இருக்கும் மொழியில் டிஸ்லெக்சியா  குறைவு. Orthographically shallow script உள்ள மொழியில் கூடுதல். (பார்க்க: http://en.wikipedia.org/wiki/Orthographies_and_dyslexia#The_effects_of_orthographic_depth_on_dyslexia )  ஆங்கிலம், இத்தாலிய மொழி இரண்டுக்கும் எழுத்து பொதுவாக இருந்தாலும், இத்தாலிய மொழியில் எழுத்துக்கும் ஒலிக்கும் உள்ள தொடர்பு சற்று நெருக்கமே.  ஆனால், ஆங்கிலம், பிரெஞ்சு மொழிகள் லத்தீன் எழுத்துகளை இரவல் வாங்கியதால் அவற்றில் ஒலிக்கும் எழுத்துக்கும் உள்ள நெருக்கம் குறைவு.  எனவே இவற்றில் எழுத்துகள் Orthographically shallow என்பார்கள்.  அதனால் இத்தாலிய மொழியை விட பிரெஞ்சு, ஆங்கில மொழிகளில் எழுத்துக் குழப்பம் கூடுதலாக இருக்கும். 

தற்போது இந்தியாவில் பல இடங்களிலும் குழந்தைகளுக்கு ஆங்கிலத்தில் டிஸ்லெக்சியா நோய் இருப்பதைக் கண்டு பிடித்து அதற்கு ஏற்ற முறைகளில் கற்பிக்க முயன்று வருகிறார்கள்.  அதில் தமிழ்க் குழந்தைகளையும் பிற நாட்டுக் குழந்தைகளோடு ஒப்பிட்டு வருகிறார்கள்.  ஆனால் இத்தகைய ஆராய்ச்சிகளில் இந்தக் குழந்தைகளுக்குத் தமிழில் எழுதும்போது எழுத்துக் குழப்பம், டிஸ்லெக்சியா இருக்கிறதா என்று ஆய்பவர்கள் வெகு சிலரே.


எம்.ஜி.ஆர். தமிழில் எழுத்துச் சீர்திருத்தம் கொண்டு வந்த பிறகு, தமிழில்
டிஸ்லெக்சியா கூடி இருக்க வேண்டும்.  னை,ணை,லை போன்ற எழுத்துகள் எழுத்துக் குழப்பத்தைக் கொடுப்பவை.  பழைய எழுத்து முறையில் இத்தகைய குழப்பங்கள் வராது. இது போதாது என்று இன்னும் எழுத்துச் சீர்திருத்தம் செய்தால் குழந்தைகள் கற்பது எளிதாகும் என்பவர்கள், இந்த டிஸ்லெக்சியா பற்றிய ஆராய்ச்சியைப் படித்திருக்கிறார்களா என்று தெரியவில்லை.

இதன் தொடர்பாக, தமிழில் இட வல மாற்ற எழுத்துக் குழப்பங்களைக் காணும்போதெல்லாம் நான் திரட்டத் தொடங்கியுள்ளேன்.


இன்று கூட ஒரு கடிதத்தில் தருகிறேன் என்பதற்கு தருகேரீன் என்று ஒருவர்
எழுதியிருந்தார். இது போல எழுத்துக் குழப்பங்கள் தங்கள் கண்களில் பட்டால் எனக்குத் தெரிவித்தால் நன்றியுடையவனாக இருப்பேன்.

பின்னூட்டங்களிலிருந்து வெட்டி ஒட்டியவை:

From: தாரகை Date: Nov 21, 2:09 am

காலத்தின் தேவையை அறிந்த மணியான இழை:-)

Dyslexia- defining a learning disability that impairs a person's ability to read and which can manifest itself as a difficulty with phonological awareness, phonological decoding, orthographic coding, auditory short-term memory, and/or rapid naming. (http://en.wikipedia.org/wiki/Dyslexia )

Dyslexia- எழுத்துக்குழப்பம் என்பதைவிட சொல்யெழுத்துக்கேடு எனலாம்.

> இது போல எழுத்துக் குழப்பங்கள் தங்கள் கண்களில் பட்டால் எனக்குத் தெரிவித்தால்
> நன்றியுடையவனாக இருப்பேன்.

பரவலாக உள்ளது.

தேவைப்படுமின், அடியேனின் இழைகள் சிலவற்றில் காணலாம்:-)


---------- ----------
From: Rajam Date: Nov 21, 2:29 am

//Dyslexia //

ஹ்ம்ம்ம்ம்... இதெ வேறெ  எங்கெயோ வேற மாதிரிக்  கேட்டமாதிரி இருக்கே, 
எங்க மொழியியல்  வகுப்பில் தொடங்கி:

http://en.wikipedia.org/wiki/Metathesis_(linguistics)


இந்தக் குழப்பம்  எழுத்திலும் பேச்சிலும்  உண்டு. எனக்குக் கணினித் 
தட்டெழுத்தில் பலநேரம்  குறுக்கிடும்.






பேச்சு மொழியில் இந்த //Dyslexia // என்ற "போக்கு" பழைய  ஒரு மொழியிலிருந்து 
("பழந்தமிழிலிருந்து"?  யாருக்குத் தெரியும்?)  சில தெலுங்குச் சொற்களை 
உருவாக்கியது என்று   கேள்வி. சரியோ தப்போ  தெரியாது. உண்மை 
தெரிந்துகொள்ள  வேண்டுமானால் திரு  திவாகர் போன்றவர் உதவலாம்.



--------------------
From: விஜயராகவன்  Date: Nov 21, 3:50 am

It is difficult to say when an error in writing or speech becomes something with can be identified as a  psychiatric disorder. To call டிஸ்லெக்சியா  an எழுத்துக்குழப்பம்  is an oversimplification. 
The wikipedia defines it as "Dyslexiais a broad term defining a learning disability that impairs a person's ability to read,[1] and which can manifest itself as a difficulty with phonological awareness, phonological decoding, orthographic coding, auditory short-term memory, and/or rapid naming."

Perhaps if there is a consistent pattern in a person's speech or writing errrors - giving due allowance for cultural and environmental differences , one may establish a syndrome.

Manivannan makes a direct correlation with writing systems - with a pat on the back. I don't know how valid it is. Is it a case of ethnocentrism?

In my view, instead of looking for "errors" in writing or speech , we must concentrate on a single person and see if there is a consistency - to really find out about thisdyslexia
 
--------------------From: தாரகை Date: Nov 21, 4:13 am
> It is difficult to say when an error in writing or speech becomes
> something which can be identified as a  psychiatric disorder

Psychiatric disorder?

Its neither a psychiatric disorder nor an intellectual disability. Its ONLY an impairment.

> In my view, instead of looking for "errors" in writing or speech , we
> must concentrate on a single person and see if there is a consistency
> - to really find out about thisdyslexia

Rather than concentrating on a single person & siding with discrimination, it would be worthwhile to study the present day Thamizh ethnic diversion from a very high Thamizh reading population to a sparse Thamizh reading group(s). What type of (r)evolutionary act transformed this change?


---------- ----------From: Hari Krishnan Date: Nov 21, 8:35 am

> இன்று கூட ஒரு கடிதத்தில் தருகிறேன் என்பதற்கு தருகேரீன் என்று ஒருவர்
> எழுதியிருந்தார்.

வாழ்க்கையின் பெரும்பகுதியைத் தட்டச்சு சொல்லித் தருவதிலும், தட்டிய தாள்களைத் திருத்துவதிலும், தட்டச்சுத் தேர்வுத் தாள்களைத் திருத்தும் பணியிலும் கழித்தவன் என்பதால், ஒருவர் செய்யும் எழுத்துப் பிழையிலிருந்தே அவர் என்ன முறையைப் பயன்படுத்தித் தட்டுகிறார் என்பது எனக்கு அவருடைய விரலே நேரில் வந்து சாட்சி சொல்வதைப் போலப் பிடிபட்டுவிம்.

தருகேரீன் என்று தட்டியிருப்பதற்குக் காரணம், பயனர், ட்ரான்ஸ்லிடரேஷன் முறையைப் பயன்படுத்துகிறார்.  tha-ru-ki-rEn அல்லது tha-ru-ki-reen என்று தட்டவேண்டிய இடத்தில், tha-ru-kee-riin என்று தட்டியிருக்கிறார்.

 ட்ரான்ஸ்லிடரேஷன் முறையில் தட்டுபவர்களுக்கு இப்படிப்பட்ட மாடுதற்றங்கள்...(அட தடுமாற்றங்களைத்தான் சொல்றேன்) ஏற்படுவது சகஜம்.  பலருடைய கடிதங்களில் ஜூ எல்லாம் ஜீ என்று மாறிவிடுவதைக் காணலாம்.  ஜீன் மாதம், ஜீலை மாதம், ஜீனியர் விகடன் என்றுதான் தட்டுவார்கள்.  இந்த இடத்தில் ட்ரான்ஸ்லிடரேஷன் காரணமில்லை.
 There is a lot of a difference in typing juu or jU and jii and jI. though both keys are placed next to each.  இது வடிவக் குழப்பம்.  எழுத்து வடிவத்தை மனத்தில் பதியாததால் ஏற்படும் குழப்பம்.

 ஒருவிரலால் தட்டும்போது இப்படிப்பட்ட மாடுதற்றங்கள் நிறைய ஏற்படுவது சகஜம்.

டிஸ்லெக்சியா பிரச்சினையால் தருகிறேன் தருகேரீன் ஆகும் வாய்ப்பு உண்டு.
 ஏனெனில், தட்டிக் கொண்டிருக்கும்போது, எந்த சீக்வென்ஸில் தட்டினோம், அடுத்தது என்ன எழுத்தைத் தட்டவேண்டும் என்பதற்கான மனப் பயிற்சியில் கணநேரப் பிறழ்வு ஏற்படும்.  (எழுதிய பிறகு அதை வாசித்துப் பார்த்துத் திருத்தவேண்டும் என்ற எண்ணம் பலருக்கு இருப்பதில்லை.  அது அவர்களுடைய நேரக் குறைவு என்று கொள்வோம்.)

தட்டச்சு முறையைக் கற்றுக் கொண்டால், டிஸ்லெக்சியாவின் சின்னக் கூறு இன்னமும் உள்ள என்னைப் போன்றவர்கள்கூட சீராகவும் பிழையின்றியும் தட்ட முடியும்.  


---------- Forwarded message ----------
From: மணி மு. மணிவண்ணன் Date: Nov 21, 11:04 am

On Nov 21, 3:50 am, விஜயராகவன்  wrote:

> It is difficult to say when an error in writing or speech becomes
> something with can be identified as a  psychiatric disorder. To call
> டிஸ்லெக்சியா  an எழுத்துக்குழப்பம்  is an oversimplification.

அகராதியிலிருந்து:

dys·lex·i·a (ds-lks-)
n.
A learning disorder marked by impairment of the ability to recognize
and comprehend written words.
[New Latin : dys- + Greek lexis, speech (from legein, to speak; see
leg- in Indo-European roots).]

இது உளவியல் நோய் எல்லாம் இல்லை.  மூளையில் நம்மில் பலருக்கும் இருக்கும் ஒரு குறை. இதன் வெளிப்பாடு சொற்களைக் குழப்பி எழுதுவதில்
வெளிப்படுகிறது.  இதற்கென்று மருத்துவக் கலைச்சொல் இருக்கிறதா எனத்
தெரியாது.  ஆனால், ஆங்கிலச் சொல்லில் இருந்து கருத்தை நேரடியாக வெளிக் கொணரும் அதே நேரத்தில், இது நோய் என்றோ, வேறு எவ்வாறோ மட்டம் தட்டாமல் குறிப்பிடுவதற்காக “எழுத்துக் குழப்பம்” என்று குறிப்பிட்டேன்.  இப்போது தமிழிலும் “மாற்றுத் திறனாளிக்ள்” என்ற சொல் (alternatively enabled) பரவிக் கொண்டிருக்கிறது.

> Manivannan makes a direct correlation with writing systems - with a
> pat on the back. I don't know how valid it is. Is it a case of
> ethnocentrism?

அப்படி நீங்கள் நினைத்துக் கொண்டால் அதற்கு நான் பொறுப்பில்லை.  எண்ணற்ற பல ஆராய்ச்சிக் கட்டுரைகளில் நான் புரிந்து கொண்டதைத்தான் நான் எழுதியிருக்கிறேன்.  அதனால், நம் எழுத்து முறையைக் கொண்டாடவில்லை. நீங்கள் கூர்ந்து படித்திருந்தீர்கள் என்றால், தேவநாகரியிலும், தமிழிலும் உள்ள சிக்கல்களையும் சுட்டிக் காட்டி இருக்கிறேன்.  ஆனால், ஆராய்ச்சியாளர்கள் முடிவு என்னவென்றால், ஒலிக்குப் பொருந்தி வரும் எழுத்துருக்களில், நேர் வடிவங்களில் உள்ள எழுத்துகள் உள்ள மொழிகளில் டிஸ்லெக்சியாவின் தாக்கம் குறைவு.  அந்த நோய் இல்லாமல் இல்லை.  ஆனால், நோய்க்கு மருந்தாக மொழியின் நேர்வடிவம் அமைந்திருக்கிறது.  மொழியில் எழுத்து, ஆங்கிலம்/பிரெஞ்சு போலக் குறைவடிவத்தில் இருந்தால், டிஸ்லெக்சியாவின் தாக்கம் கூடுதலாக இருக்கிறது.  ஆராய்ச்சியாளர்கள் இதை வெகுவாக ஆராய்ந்தே இம்முடிவுக்கு வந்திருக்கின்றனர்.

> In my view, instead of looking for "errors" in writing or speech , we
> must concentrate on a single person and see if there is a consistency
> - to really find out about thisdyslexia

எண்ணற்ற பல முறைகளில் ஆராய்ச்சியாளர்கள் இந்த நோயைப் பற்றி ஆய்ந்து வருகின்றனர்.  இந்த நோயைக் குணப்படுத்த எழுத்துகளை மாற்ற வேண்டும் என்று யாரும் சொல்லவில்லை.  ஆனால், எழுத்துக் குழப்பம் ஏற்பட எழுத்து வடிவங்களின் தன்மையும் இடைஞ்சலாக இருக்கிறது என்பது தெரிந்தால், அதற்கு ஏற்றவாறு குழந்தைக் கல்வி அமைய வேண்டும்.  இல்லையேல், பள்ளிகளில் குழந்தைகளை வீணாகத் தொந்தரவு செய்ய நேரிடலாம்.

தமிழ்நாட்டில் ஆங்கிலம் ஒரு பாடமொழியாக மட்டும் இருந்த காலத்தில்
டிஸ்லெக்சியாவின் தாக்கம் வெளிப்படையாகத் தெரியவில்லை.  ஆங்கிலம்
கற்பிக்கும் மொழியாகவும் ஆகிவிட்டதனால், டிஸ்லெக்சியாவின் தாக்கத்தைத் தமிழ்ப் பெற்றோர்களால் நன்றாகவே உணர முடிகிறது.

சில குழந்தைகளுக்குக் கற்பதில் ஆர்வம் குறைவதும், கற்க முடியாமல்
திணறுவதும், அதனால் பள்ளியை விட்டு விலகுவதும் அன்றாடம் கல்வித்துறை பார்க்கும் நிகழ்ச்சிகள்.  இவற்றை ஓரளவுக்காவது புரிந்து கொண்டால், குழந்தைக் கல்வியில் இருக்கும் சிக்கல்களைக் குறைக்க முடியும்.

இது இன்னும் முழுமையாகப் புரிபடாத நோய். ஆனால், இதற்கான இடைக்காலத் தீர்வுகள் இருக்கின்றன.  பெற்றோர்கள், ஆசிரியர்கள், கல்வித்துறை, மருத்துவர்கள் என்று எல்லோரும் கலந்து செயலாற்ற வேண்டிய துறை இது.

பெருநகரங்களில் இதைப் பற்றிய விழிப்புணர்வு இருந்தாலும்,
சிற்றூர்களிலும், பேரூர்களிலும், இதைப் பற்றி அவ்வளவாகத்
தெரிந்திருக்காது.

இதற்கிடையில், குழந்தைகளுக்கு உதவுகிறேன் பேர்வழி என்று எழுத்தைச்
சீர்திருத்தம் செய்யக் கிளம்புபவர்கள் குட்டையை மேலும் குழப்பிவிடக்
கூடும்.  அதனால், எழுத்துச் சீர்திருத்தம் செய்கின்ற பேர்வழிகளை இதைப்
பற்றியும் முறையாகக் கள ஆய்வு செய்ய வற்புறுத்த வேண்டும்.

அன்பின் ஹரி,

நீங்கள் குறிப்பிட்டது மிகவும் முக்கியமான பார்வை.

நானும் முறையாகத் தட்டச்சு பயின்றவன்.  வெகுவேகமாத் தட்டச்சிடும்போது
எனக்கும் இட வல மாற்றம் (தட்டச்சில்) ஏற்படும்.  இடது பக்கத்தில் வர
வேண்டிய எழுத்துக்கு முன்னரே வலது பக்க எழுத்து விழுந்து விடும்.  எனது
தட்டச்சின்மேல் எனக்கு நம்பிக்கை கூடுதல் என்பதால், பல முறை, நான்
தட்டச்சிட்டதைப் படிக்காமலேயே அனுப்பி விடுவேன்.

இளமைப் பருவத்தில் விழாத இடவல மாற்றப் பிழைகள், அண்மைக்காலத்தில்
அடிக்கடி விழுகின்றன. அதற்கும் சர்க்கரையின் அளவுக்கும் தொடர்பு
இருக்கக்கூடும் என்பது உங்கள் கடிதத்தில் இருந்துதான் தெரிந்து
கொண்டேன்.

இந்த தட்டுப் பிழை வேறு.  எழுத்துக் குழப்பம் வேறு.

இடது கைக்காரர்களால் வலது கைக்காரர்கள் உருவாக்கிய உலகில் வாழ்வதில் சிக்கல்கள் எவ்வளவு இருக்கின்றனவோ, அதே போல்தான் டிஸ்லெக்சியாவால் நொந்திருக்கும் குழந்தைகள்/பெரியவர்களுக்கும்.  இதன் முதல் கட்டம், இதை ஆராய்ச்சி செய்வதே.

டிஸ்லெக்சியா என்று ஒரு நோயைப் பண்டைக்காலத்திலேயே தமிழர்கள் கண்டறிந்து அதற்கு ஏற்றாற்போல வரிவடிவங்களை அமைத்தார்கள் என்று தம்பட்டம் அடித்துக் கொள்ள் வருகிறேன் என்று யாரேனும் தவறாக நினைத்துக் கொண்டால், அதற்கு நான் பொறுப்பல்ல.

பண்டைக் கால மனிதர்கள் நம்மைப் போலவே அறிவுள்ளவர்கள்.  அவர்கள் சூழலுக்கு ஏற்றாற்போல அவர்கள் தம் உலகைப் படைத்துக் கொண்டார்கள்.  உணவே மருந்து, மருந்தே உணவு என்று அவர்கள் வாழ்ந்தது நமக்கு இன்று வியப்பளிக்கலாம்.

டிஸ்லெக்சியா நோய் எப்போது தோன்றியிருக்கும் என்று ஆய்வாளர்களுக்குத்
தெரியவில்லை.  ஆனால், இந்த மூளைநோய், எழுத்துகளை உருவாக்குவதற்கு
முன்பும் இருந்திருக்க வேண்டும்.  ஆனால், எழுத்து முறை தோன்றிய போது
வெளிப்பட்டிருக்க வேண்டும்.  நோயைப் புரிந்து கொள்ளாமல், மாணவர்களின்
திறனை மதிப்பிடும் நாடுகளில் வாழும் குழந்தைகளின் வாழ்க்கை இதனால்
வெகுவாகப் பாதிக்கப் படும்.

நீங்கள் சொல்வது போல் அன்றாட வாழ்வில் இட/வல மாற்றக் குழப்பங்கள்
உள்ளவர்கள் பலரைச் சந்தித்திருக்கிறேன்.  அவர்களில் பெரும்பாலோர் இடது
கைப் பழக்கம் உள்ளவர்கள்.  நீங்களும் இடதுகைப் பழக்கம் உள்ளவரா எனத்
தெரியாது.

உங்கள் குறிப்பிலிருந்து நான் கற்றுக் கொண்ட பாடம், எழுத்துக்குழப்பம்
வேறு, தட்டுப் பிழை வேறு.  ஒன்றுக்கு ஒன்றைக் குழப்பிக் கொள்ளக் கூடாது.

அப்படியானால், தருகேரீன் என்பது நிச்சயமாகத் தட்டுப்பிழைதான்.  இது
டிஸ்லெக்சியா இல்லை.

என் தேடல் தொடர்கிறது!

பாவலரேறு தமிழ்க்களத்தில் கிரந்தத்தின் மீது ஒரு போர்

மேடவாக்கத்தில் உள்ள பாவலரேறு தமிழ்க்களம் தனித்தமிழ் ஆர்வலர்களின் கோட்டை.  பெருஞ்சித்திரனார் பெயரில் அமைந்திருக்கும் இந்த மன்றத்தில் பல தமிழ்ப் புலவர்களும், தமிழுணர்வாளர்களும் அவ்வப்போது கூடி தனித்தமிழ் வளர்த்தல், தமிழுக்கு வரும் இடர்ப்பாடுகள் களைதல் பற்றி ஆய்ந்து வந்திருக்கின்றனர்.  எழுத்துச் சீர்திருத்தம் பற்றிய அலசல்களை வெவ்வேறு கோணங்களில் இம்மன்றம் அலசியிருக்கிறது.

தற்போது தமிழ் யூனிக்கோடு (ஒருங்குறி) குறியீட்டில் கிரந்த முன்மொழிவுகளைப் பற்றிக் கேள்விப்பட்ட தமிழ்க்களத்தார் அதைப் பற்றிக் கேள்விப் பட்டவுடன் தமிழுக்கு வந்திருக்கும் மிகப் பெரும் இடையூறாக அதைக் கருதியுள்ளனர்.  சிக்கலின் கருப்பொருளாக அவர்கள் கருதுவது “கணினியில் தமிழ்மொழிக்காக உருவாக்கப் படும் ஒருங்குறி இட அமைப்பில் 26 கிரந்த எழுத்துகளும் தமிழில் இடம் பெற வேண்டும் என்று குறுக்கு வழியில் சிலர் தமிழ் எழுத்து அமைப்பில் புகுத்தப் பார்ப்பது” என்பதே.

“தமிழர்க்கு எட்டாத தொலைவிலேயே தமிழ் கெடுக்கப் படுகிறது.  தமிழறிஞர் பலருக்கு இப்போது கணினித் தமிழில் அறிமுகம் குறைவு.  கணினி அறிஞர் பலர் தமிழில் பற்றும் ஆர்வமும் அக்கறையுமில்லாதவர்களாக உள்ளனர்.  இந்த இடைவெளியைப் பயன்படுத்தி ’சர்மா’ போன்ற காஞ்சி மடத்தவர் நுழைந்து குறுக்குச்சால் ஓட்டுகின்றனர். மொழியறிவு பெற்ற தமிழர்களும், கணினியறிவு பெற்ற தமிழர்களும் ஒன்றிணைந்து தமிழைக் காக்க வேண்டிய காலம் இதோ வந்து விட்டது.” என்று சொல்லி, தமிழறிஞர்களும் கணினியறிஞர்களும் ஒருங்கே கலந்து கொள்ளும்  கருத்துரையாடல் நிகழ்ச்சியை தமிழ்க்களம் கூட்டியது.

தமிழ்க்களத்தில் மீனன் கிரந்தத்தை எதிர்த்துப் போர்க்குரல் கொடுப்பவதைப் பேரா. இறையரசன், பேரா. பொன்னவைக்கோ, பூங்குன்றன் பார்க்கிறார்கள்.

அழைப்பிதழில் எனக்குத் தெரிந்து இருந்த ஒரே கணினி அறிஞர் முன்னாள் துணைவேந்தர் பேரா. பொன்னவைக்கோ அவர்கள் மட்டுமே.  ஏனையோர் பேரா. இறையரசன் போன்ற தமிழ்ப்புலவர்கள் மட்டுமே.  ஒருங்குறி பற்றி அரைகுறையாகப் புரிந்து கொண்டு இதைப் பற்றி எழுதுபவர்கள் ஏராளம்.  ஏற்கனவே தினமணியில் வந்த தவறான செய்தி மற்றும் பலர் பல்வேறு முறையில் இதைப் பற்றி எழுதுவதால் குழம்பிப் போய் இருப்பவர்கள் பலர்.  இதில் தமிழ்ப்புலவர்கள் மிகவும் குழம்பிப் போய் இருக்கிறார்கள்.  ஏற்கனவே திரு ஸ்ரீரமணஷர்மாவின் கிரந்த முன்மொழிவின் ஆய்வையும், செறிவையும், உள்ளடக்கத்தையும் நான் பாராட்டி எழுதி இருந்தது பலரையும் திடுக்கிட வைத்திருக்கிறது.

ஸ்ரீரமணஷர்மா இரண்டு முன் மொழிவுகளை முன் வைத்திருந்தார்.  ஒன்று கிரந்த எழுத்துகளைத் தரப்படுத்துவது என்பது.  இரண்டாவது தமிழ் எழுத்துக்களின் அடிப்படையில் எழுந்த 26 புதுக்குறியீடுகளைக் கொண்டு வடமொழிக்குத் தேவையான வர்க்க எழுத்துகள், துணையெழுத்துகளை ஒருங்குறியில் தரப்படுத்துவது என்பது.  அவரது கிரந்த முன்மொழிவு மிகச் சிறப்பாக இருந்தாலும், அதில் திரு. நாக. கணேசன் வலியுறுத்துவது போல தமிழ் எழுத்துகளை எ, ஒ, ழ, ற, ன, மற்றும் தமிழ் உயிர்மெய்க் குறியீடுகள் ெ, ொ ஆக வடமொழியில் இல்லாத இந்த ஏழு குறியீடுகளை ஏற்றுவதைப் பட்டும் படாமல் ஆதரித்திருந்தார்.  இதில் எனக்கு உடன்பாடு இல்லை.  நான் முன்பே துணைவேந்தர் ராஜேந்திரன் கூட்டத்தில் சொன்னது போல, திரு ஷர்மாவுக்கும் கிரந்தக் குறியீடுகளில் தமிழ் எழுத்துகள் தேவையில்லை என்ற கருத்தில் உடன்பாடு உண்டு.  ஆனால், தமிழ் எழுத்துகளையும் கிரந்த எழுத்துகளையும் கலந்து எழுத வேண்டிய தேவை இருக்கும்போது தொழில்நுட்பச் சிக்கல்களால் அவ்வாறு எழுத இயலாதே என்றார். அதை அப்புறம் பார்ப்போம்.

ஆனால், ஷர்மாவின் இன்னொரு முன்மொழிவான 26 புதுக் குறியீடுகளை நீட்டித்த தமிழ் என்ற பட்டியலில் கூட்டுவதை நான் முன்னரே யூனிகோடுவுக்கு எழுதிய கடிதத்தில் எதிர்த்திருக்கிறேன்.  அதை http://www.infitt.org/pressrelease/UTC_Unicode_Grantha_Letters_SMP.pdf  என்ற சுட்டியில் பார்க்கலாம்.

இதை அறியாத சில தமிழ்ப் புலவர்கள், ஷர்மாவின் முன்மொழிவை நான் பாராட்டியதை வைத்துக் கொண்டு, தன்  தாயைக் கொல்ல வருபவருடைய தங்கக் கத்தியைப் பாராட்டும் “உட்பகைவன்” என்று என்னைச் சில மடலாடற்குழுக்களில் சாடத் தொடங்கி விட்டார்கள்.  தினமணிக்குத் தவறான செய்தியைக் கொடுத்ததே நான் தான் என்றே முடிவுக்கு வந்து விட்டார்கள்.  TACE16 குறியீடு தமிழக அரசுத் தரமாக வேண்டும் என்று பத்தாண்டுகளாக உழைத்தவர்களில் நானும் ஒருவன்.  அது தெரியாதவர்களாம் மட்டுமே இப்படிப் பட்ட புரளிகளை நம்ப முடியும்.  தமிழ்ப்புலவர்களுக்குக் கணினித் தமிழ் மட்டுமல்ல, கணினித் தமிழ் வரலாறும் தெரியாது.  அவர்கள் கண்ணோட்டத்தில் ”மாற்றான் தோட்டத்து மல்லிகையும் மணக்கும்” என்பவர்கள் “உட்பகைவர்கள்.”

இந்த நிலையில் தமிழ்க்களம் நடத்தும் கூட்டத்தில் கலந்து கொள்ள வேண்டாம் என்று இருந்தேன்.  ஆனால், நண்பர் இராமகி அவர்களோ, இது தனித்தமிழ் வளர்க்கும் நல்லோர் கூட்டம்.  அவர்களுக்குத் தொழில்நுட்பத்தை விளக்கி உண்மையைச் சொல்ல வேண்டும்.  இல்லையேல் ஏற்கனவே குழம்பிக் கிடப்பவர்கள் அவர்களை மேலும் குழப்புவார்கள்.  அதனால், நீங்கள் கட்டாயம் ஆற்றவேண்டிய தமிழ்ப்பணி இது என்று அன்புக் கட்டளையிட்டார்.  எங்களுக்குள் பல கருத்து வேறுபாடுகள் இருந்தாலும், எழுத்துச் சீர்திருத்த எதிர்ப்பு, TACE16 குறியீடு, கிரந்தத்தில் தமிழ் எழுத்து எதிர்ப்பு என்று பல கருத்துகளில் இணைந்து செயலாற்றி வருகிறோம்.  இராமகி அவர்களின் வியக்கத்தக்க தமிழ் நடை பலரைப்போலவே என்னையும் ஈர்ப்பது.  அவரது ஆழ்ந்த தமிழ்ப் பற்றும், தமிழைப் பற்றி மாற்றுத்தடத்தில் சிந்திக்கும் திறனும், கலைச்சொல்லாக்க ஈடுபாடும் என்னை வெகுவாகக் கவர்ந்தவை. அவர் சொல்லை ஏற்று அழையாத விருந்தாளியாய் தமிழ்க் களக் கூட்டத்தில் கலந்து கொள்ளச் சென்றேன்.

கூட்டம் காலம் தாழ்த்தியே தொடங்கினாலும், தலைமை விருந்தினர் பேரா. பொன்னவைக்கோ வேறு நிகழ்ச்சியில் இருந்து வந்து சேர மேலும் நேரம் ஆகும் என்பதால், முதலிலேயே பேசும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிட்டியது.  விழா அமைப்பாளர் பூங்குன்றன் அவர்களின் தொடக்க உரையிலேயே அவர்களுக்கு இதைப் பற்றி அவ்வளவாகத் தெரியவில்லை என்பதைப் புரிந்து கொண்டதால், இதன் முழு விவரத்தையும் ஒரு சில நிமிடங்களில் கூற வேண்டிய கட்டாயத்தைப் புரிந்து கொண்டேன்.

ஒருங்குறி என்ற யூனிகோடு (Universal Encoding system not Uniform Encoding) உலகின் எல்லா எழுத்துகளையும் உள்ளடக்க முயலும் குறியீட்டு முறை.  இதில் வெவ்வேறு தட்டுகள் உள்ளன.  அடித்தட்டு (BMP - Basic Multilingual Plane) வாழும் மொழிகளின் எழுத்துகளை உள்ளடக்கியது.  துணைத் தட்டுகள் (SMP - Supplementary Multilingual Plane) பண்டைய எழுத்துகள், இசை மற்றும் கணக்குக் குறியீடுகள் போன்றவற்றை உள்ளடக்கியவை.  தமிழ் எழுத்துகள் அடித்தட்டில் உள்ளன.  ஏனைய இந்திய எழுத்துகளைப் போன்ற கட்டமைப்பில் 128 கட்டங்களில் உள்ள தமிழ் எழுத்துக் கட்டத்தில் வர்க்க எழுத்துகளுக்கான இடங்கள் வெற்றிடங்களாக உள்ளன.  இதில் யாரும் எதையும் திணிக்க வரவில்லை.  இரண்டு கிரந்த முன்மொழிவுகளும், இப்போது இருக்கும் யூனிகோடு தமிழை எந்த விதத்திலும் மாற்ற முன்வரவில்லை.  இவற்றால் இன்றைய தமிழுக்கு எந்த வித இடையூறும் இல்லை.  இல்லவே இல்லை.  இதைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை என்றால் வீண் கற்பனைதான் வளரும்.

ஸ்ரீரமணஷர்மாவின் நீட்டித்த தமிழ் முன்மொழிவு  26 கிரந்த எழுத்துக்களைத் தமிழில் திணிக்க முன்வருகிறது என்று சொல்வது பிழை.  ஆறாம் நூற்றாண்டில் தென்னகத்தில் தொடங்கி, கிட்டத்தட்ட இருபதாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கம் வரை தமிழகத்தில் புழங்கி வந்த கிரந்த எழுத்து முறை, தேவநாகரியின் ஆதிக்கத்தால் கிட்டத்தட்ட மறைந்தே போய் விட்டது.  தேவநாகரியும் கிரந்தமும் தெரியாதவர்களுக்கும் தமிழ் எழுத்துகளிலேயே வடமொழியின் வர்க்க ஒலிகளையும், தமிழில் இல்லாத உயிரெழுத்துகளையும் குறிப்பிடுவதற்காக, மேற்குறிகள் அல்லது கீழ்க்குறிகள் போன்ற துணைக்குறிகளை வைத்து எழுதும் முறை (க,க²,க³,க⁴,த,த²,த³,த⁴...) 20ம் நூற்றாண்டில் எழுந்தது.  காஞ்சி மடத்தால் பரப்பப் பட்ட இந்த எழுத்து முறையில் அம்மடத்தின் நூல்கள் வெளிவந்துள்ளன.  இதைத் தற்கால மணிப்பிரவாள எழுத்து முறை எனலாம்.  இவை பெரும்பாலும் தமிழ் எழுத்துகள்தாம்.  (பெரும்பாலும் என்று ஏன் சொல்கிறேன் என்றால், தமிழில் இல்லாத, ஆனால் வடமொழிக்கு வேண்டிய குறியீடுகளையும் ஷர்மா கேட்டுள்ளார்.)  ஆனால், இங்கே  (க,க²,க³,க⁴,த,த²,த³,த⁴... என்று காண்பது போல மேற்குறியிட்ட எழுத்துகளைத் தற்போதுள்ள யூனிகோடு  முறையிலேயே எழுதலாம்.  ஆனால், தா², தோ² போன்ற உயிர்மெய் எழுத்துகளை எழுதும்போது இந்த மேற்குறி த என்ற அகரமேறிய உயிர்மெய்யெழுத்தின் மேல் இல்லாமல், துணைக்கால் அருகே இருப்பது குழப்பத்தைத் தரும் என்கிறார் ஷர்மா.

இந்தச் சிக்கலுக்குக் காரணம் யூனிகோடு குறியீடு அல்ல, ஆனால், அதை இயக்கும் செயலிதான் என்று நிறுவினார் மலேசியாவின் முத்து நெடுமாறன். அது மட்டுமல்லாமல், இது தனி எழுத்து முறையல்ல.  இது ஒரு குறி மாற்று முறை.  தமிழ் எழுத்துகளில் வடமொழி ஒலியை மட்டுமல்லாமல், அரபு மொழியிலும் ஆங்கிலத்திலும் வழங்கும் எழுத்துகளான (F, Q, Z) போன்ற பிறமொழிகளுக்கும், ஏன் பன்னாட்டு ஒலிக் குறியீடுகள் பலவற்றிற்கும் கூடத் தேவையான மீக்குறிகள், மேற்குறிகள், துணைக்குறிகளைத் தமிழ் எழுத்துகளுடன் இணைத்து எழுதலாம்.  இதற்கு என்று ஒரு துணைக்குறிப் பட்டியல் அமைப்பது வேறு, வடமொழிக்காக மட்டும் வர்க்க ஒலிகளுக்காகத் தமிழ் எழுத்து என்ற பெயரில் இடம் ஒதுக்குவது என்பது வேறு. இத்தகைய வாதங்களை என்னுடைய மறுப்புக் கடிதத்திலும், கனடா பேராசிரியர் செல்வகுமார் அவர்களின் கடிதத்திலும் காணலாம்.

இத்தகைய மறுமொழிகளையும் கருத்தில் கொண்டு, யூனிகோடு நுட்பக் குழுவின் தென்னாசியத் துணைக்குழு, நவம்பர் 1க்கு முன்னரே ஷர்மாவின் “நீட்டித்த தமிழ்” முன்மொழிவை ஏற்க மறுத்துப் பரிந்துரைத்திருந்தது.  ஷர்மாவின் இந்த முன்மொழிவை எதிர்த்து உலகெங்கும் வாழும் பல தமிழர்கள் யூனிகோடு நுட்பக் குழுவுக்குக் கடிதங்கள் எழுதியிருந்தாலும், இவை அனைத்தும் யாரோ தவறான பரப்புரை செய்ததால் புரியாமல் எழுதப்பட்டவை என்று யூனிகோடு நுட்பக் குழுவினர் அவற்றை ஒதுக்கி விட்டதாக அறிகிறேன்.

காஞ்சி மடத்தின் ஷர்மா 26 கிரந்த எழுத்துகளைத் திணிக்க வருவதை எதிர்க்க அங்கு கூடியிருந்தவர்களுக்கு இந்தச் செய்தி ஏமாற்றத்தைத் தந்திருக்க வேண்டும்.   கூட்டம் அமைதியாக என் பேச்சைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தது.

பிறகு கிரந்தம் பற்றிப் பேசத் தொடங்கினேன்.  கிரந்த எழுத்து முறை என்பது வடமொழி ஒலிகளை எழுதத் தென்னகத்தில் பல்லவர் காலத்தில் தோற்றுவிக்கப் பட்ட முறை.  தென்னிந்திய வரலாற்றில் முக்கியமான ஒரு எழுத்து முறை.  பல்லாயிரக் கணக்கான பல்லவ, சோழ, பாண்டிய அரசர்கள் மற்றும் சிற்றரசர்களின் கல்வெட்டுகளும் செப்பேடுகளும் கிரந்தத்திலோ அல்லது கிரந்த எழுத்துகள் கலந்தோ எழுதப் பட்டிருக்கின்றன.  இவற்றில் தமிழர்களின் வரலாற்றுச் செய்திகள் பொதிந்திருக்கின்றன.  இந்தக் கல்வெட்டுகளின் படங்கள் பல இன்னும் பதிப்பிக்கப் படவில்லை.  எவையுமே இன்று வரை கணினியில் ஆய்வுக்காக எழுத்து அறியும் வகையில் எண்ணிமப் படுத்தப் படவில்லை.

இந்திய அரசின் கிரந்த முன்மொழிவு இக்குறையைத் தீர்க்க எழுந்த முன்மொழிவு.  இந்திய அரசின் முன்மொழிவு பல ஆண்டுகளாய்ப் பல அறிஞர்கள் எழுதிய முன்மொழிவுகளின் ஒருமித்த முன்மொழிவு.  இதில் முதலில் நாக கணேசன் எழுதிய முன்மொழிவில்தான் தமிழ் எழுத்துகள் சேர்க்கப் பட்டன.  அதைச் சேர்த்ததற்கு கணேசன் கூறும் காரணம் தமிழ் எழுத்துகள் ஏற்கனவே திவ்வியப் பிரபந்தம் போன்ற நூல்களை வெளியிடுவதற்காக கிரந்த எழுத்து முறையில் வழக்கில் இருப்பவை என்பதாம்.  எண்ணற்ற கல்வெட்டுகள், செப்பேடுகளிலும் தமிழ் எழுத்துகளை எழுதக் கிரந்தத்தில் வரிவடிவம் இருந்தது என்று கணேசன் கூறியிருக்கிறார்.  ஆனால், அதற்கேற்ற சான்றுகள் அவர் முன்மொழிவில் இல்லை.

கணேசனின் முன்மொழிவில் பிழைகள் மலிந்திருந்தன என்று கருதிய ஸ்ரீரமணஷர்மா, தாமே ஒரு கிரந்த முன்மொழிவை எழுதினார்.  இதில் வடமொழிச் சமய நூல்களை பொருளும் ஒலிப்பும் மாறாமல் கிரந்தத்தில் கொண்டு வரத் தேவையான தொழில் நுட்பங்களை விளக்கி இருக்கிறார் ஷர்மா.  கணேசன் கூறியதைப் போல் தமிழ் எழுத்துகளைக் கூட்டுவதை ஏற்றுக் கொண்டாலும், அவை தமிழ்ப் பெயர்களைக் குறி பெயர்ப்பதற்காக என்றால் அவை தேவை இல்லை என்கிறார் ஷர்மா.

கிரந்த எழுத்துகளில் தமிழைச் சேர்ப்பதால் என்ன கேடு விளையலாம்?

கிரந்த எழுத்துகளிலேயே தமிழை எழுத முடிந்தால் மெல்ல மெல்ல தமிழ் எழுத்துகள் வழக்கொழிந்து போய் கிரந்தம் மேலாதிக்கம் செலுத்த, தமிழில் பிறமொழிச் சொற்கள் எண்ணற்ற வந்து கலந்து போய், சேரர் தமிழ் மலையாளமாகத் திரிந்தது போல, இன்றைய தமிழும் இன்னொரு மலையாளமாகத் திரிந்து விடலாம் என்று பலர் அஞ்சுகின்றனர்.  தமிழ் எழுத்துகளில் கிரந்த வர்க்க எழுத்துகள் கலந்து போய்  மணிப்பிரவாளம் மீண்டும் உயிர்தெழுந்து தனித்தமிழை அழிக்கலாம் என்று இன்னொரு அச்சமும் உள்ளது.

கிரந்த எழுத்துகளில் குறளும், பெயரும், கிரந்த நெடுங்கணக்கும்

கிரந்த முன்மொழிவின் சிக்கல்கள் தமிழ் எழுத்துகளுக்கு அல்ல. இந்தியாவிலேயே மிக எளிமையான தமிழ் எழுத்துமுறையைக் கை விட்டு விட்டு மிக மிகச் சிக்கலான கிரந்த எழுத்து முறையை ஒட்டு மொத்தத் தமிழர்களும் எடுத்துக் கொள்வார்கள் என்பது வீண் மிரட்சி. இதன் உண்மையான சிக்கல் என்னவென்றால் இவற்றால் தோன்றக் கூடிய வரலாற்றுக் குழப்பமும், சிதைவும் தான். தமிழுக்கு என்று தனி எழுத்து இருந்த வரலாறேகூட மறையக் கூடும். இருக்கும் கல்வெட்டுகளையெல்லாம் வேலை மெனக்கெட்டுக் கற்சுரங்கங்களுக்காக வேட்டு வைக்கும் தமிழன் தன் வரலாற்றுக்கும் சேர்த்துதான் வேட்டு வைத்துக் கொண்டிருக்கிறான். இந்த முட்டாள்தனத்தோடு இந்த் ஒருங்குறிச் சிக்கலும் சேர்ந்தால் வரலாற்று ஆவணங்களில் உள்ள செய்திகள் மறையலாம்.  ஆனால், தமிழ் இன்னொரு மலையாளமாக மாறக்கூடும் என்ற அச்சம் எனக்கு இல்லை.

இந்த கிரந்த முன்மொழிவைப் பற்றி விரிவாக அலசி நுட்பக் கருத்துகளை யூனிகோடு நுட்பக் குழுவுக்கு வைக்க வேண்டும் என்றால், நமக்குத் தேவையானவர்கள் - யூனிகோடு நுட்பத்தை அறிந்தவர்கள், கிரந்த எழுத்துகளைப் பற்றி நன்கறிந்தவர்கள், கிரந்தத்தில் வடமொழி எழுதுவதைப் பற்றி அறிந்தவர்கள், கல்வெட்டுகளில் கிரந்தம், தமிழ், ஏனைய தென்மொழிகள் பற்றி அறிந்தவர்கள், மொழியியல் வல்லுநர்கள் என்பவர்களே.  தமிழ் மட்டும் தெரிந்தவர்களால் இந்த முன்மொழிவுக்குத் தொழில்நுட்பக் கண்ணோட்டத்தில் மறுமொழி சொல்வது அரிது.

தப்பித் தவறி இந்த இரண்டு முன்மொழிவுகளுமே யூனிகோடுவின் தரமாகி விட்டாலும் கூட, நாம் எச்சரிக்கையுடன் இருந்தால் தமிழுக்குக் கேடு ஏதும் வருவதைத் தவிர்க்கலாம் என்று என் பேச்சை விரைவாக முடித்தேன்.

மேலும் கூட்டத்தில் என்ன நிகழ்ந்தது என்பதை அடுத்த பதிவில் தொடர்கிறேன். ஆனால், இதற்கிடையில் “மணிப்பிரவாளத்துக்கு மறுவாழ்வா” என்ற தலைப்பில் தமிழுணர்வாளர்கள் செவ்வாய், நவம்பர் 23 அன்று கூடவிருக்கிறார்கள்.

பொதுவாக இது போன்ற தொழில் நுட்பத் தொடர்பான கூட்டங்களில் பொது மக்களுக்குத் தொழில் நுட்பச் செய்திகளை விளக்குபவர்களுக்குத் தொழில் நுட்பப் பின்னணி இருப்பது நல்லது.  ஏற்கனவே தினமணியில் தவறான செய்திகள் வந்தது பலரையும் குழப்பியிருக்கிறது.  தொழில்நுட்பம் புரியாதவர்கள் இதை மேலும் குழப்பிக் கொள்ள நேரிடும்.

குறைந்தது, இதைப் பற்றிப் பேசுபவர்கள் யூனிகோடு நுட்பக் குழுவிடம் அளிக்கப் பட்ட கிரந்த முன்மொழிவுகளை முற்றிலும் படித்துப் புரிந்து கொண்டிருக்க வேண்டும். நுட்பக் குழு இதைப் பற்றி என்ன சொல்லியிருக்கிறது, ஏனைய அறிஞர்கள் என்ன சொல்லியிருக்கிறார்கள், இந்த முன்மொழிவுகள் நிறைவேறக் கூடிய வாய்ப்புகள் என்ன, நிறைவேறினால் உண்டாகும் தொழில் நுட்பத் தாக்கம் இவற்றைப் பற்றித் தெரிந்து பேசுவது நல்லது. 

இதில் ஏகப்பட்ட கேள்விகளுக்கு விடை சொல்லத் தெரியவேண்டும்.

BMP, SMP என்ற இரண்டுக்கும் என்ன வேறுபாடு, எங்கே தமிழ்க் குறியீடுகள் உள்ளன, எங்கே முன்மொழியப் பட்ட குறியீடுகள் போகும்,  இவை இரண்டையும் கலக்க முடியுமா கூடாதா என்று தெரிய வேண்டும்.  நீட்டித்த தமிழ் என்றால் என்ன? அதன் உருவம் எப்படி இருக்கும்?  அது வந்தால் என்ன நடக்கும்?  வராவிட்டால் யாருக்கு என்ன குறை? 

கிரந்த முன்மொழிவில் தமிழ் எழுத்துக்கள் ஐந்தையும், தமிழ் உயிர்மெய்க் குறிகள் இரண்டையும் சேர்க்க வேண்டும் என்று முன்மொழிந்தது யார்?  அவர் அதற்கு என்ன சான்றுகள் காட்டியிருக்கிறார்?  தமிழ் நாலாயிரத் திவ்வியப் பிரபந்தம் அவர் முன்மொழிந்தது போல் முழுக்க தமிழ் எழுத்துகளுக்கு இணையான எழுத்துகளைக் கொண்டு முழுக்க கிரந்த எழுத்துகளிலேயே அச்சாகியிருக்கிறதா? அவர் மேற்கோள் காட்டும் “சம்ஸ்கிருத கிரந்த லிபி சபா” சென்னையில் எங்கே இருக்கிறது?  அவர்கள் உண்மையிலேயே தமிழ் எழுத்துகளைக் கிரந்தக் குறியீடுகளில் அச்சிடுகிறார்களா?

மணிப்பிரவாளத்தில் இன்னும் யாரேனும் எதையேனும் அச்சிடுகிறார்களா?  இருந்தால் எதற்காக?  மணிப்பிரவாளத்தில் என்னென்ன பழைய நூல்கள், கல்வெட்டுகள், செப்பேடுகள் இருக்கின்றன?  அவற்றில் என்ன செய்திகள் உள்ளன?  இவற்றால் தமிழுக்கும், தமிழனுக்கும் என்ன கிடைக்கும்?

வேள்விக்குடி செப்பேடுகள், தளவாய்புரம் செப்பேடுகள், என்றால் என்ன?  அவை எந்த எழுத்துகளில் உள்ளன? தமிழ்நாட்டிலும், கேரளத்திலும், மற்றும் ஆந்திரத்திலும், கருநாடகத்திலும் உள்ள தமிழ், தமிழர், தமிழ் மன்னர் பொறித்த கல்வெட்டுகள் எந்தெந்த மொழிகளில், என்னென்ன எழுத்துகளில், எந்தெந்தக் குறியீடுகளில் உள்ளன?

அண்மையில் தஞ்சைத் தமிழ்ப் பல்கலைக் கழகம் எண்ணிமப்படுத்த (digitize) ஒப்பந்தம் செய்துள்ளபடி எடுத்திருக்கும் 100,000 கல்வெட்டுப் படிகளில் எவ்வளவு கிரந்த எழுத்துகளில் உள்ளன, எவ்வளவிற்றில் கிரந்தம் கலந்து உள்ளது?

இது போன்ற கேள்விகளுக்கு அறிஞர் சான்றுகளுடன் விடை கொடுத்தால், பொதுமக்கள் எதை ஆதரிக்கிறோம் அல்லது எதிர்க்கிறோம் என்று தெரிந்து செய்யலாம். 

அதுவே பொறுப்பான செயல்.

கண்மூடித்தனமான எதிர்ப்போ ஆதரவோ பகுத்தறிவாளர்கள் நெறிக்கு ஏற்புடையதாகாது.

ஊடகங்களில் வரும் பிழையான செய்திகளால், கிரந்த முன்மொழிவுகள் பற்றி இன்னும் குழப்ப நிலை கூடிக் கொண்டே போய்க் கொண்டிருக்கிறது.  சரியான தொழில்நுட்பச் செய்திகளை, தொழில்நுட்பத்தில் பட்டறிவு உள்ளவர்கள் விளக்கிச் சொல்வது தேவை.  இது அறிவு சார்ந்த துறை.  பேசாளர்கள் கூடுமானவரை உணர்ச்சிகளுக்கு இடம் கொடுக்காமல், நுட்பச் சான்றுகளைக் கொண்டு செய்திகளை விளக்க வேண்டும் என்பது என் வேண்டுகோள்.

செய்வார்களா?

Tamil, Grantha, Unicode - The need to stop adding fuel to the fire to extinguish it

Friends,

This is a rare post in English. My apologies for mixing an English post in my Tamil blog.  But I thought it is important enough to post it as is rather than write it in Tamil, particularly when non Tamils are watching us and wondering how Tamils approach issues related to Tamil language.

Mr. Ramasami, a Tamil enthusiast was concerned about the recent activity on Grantha encoding and Tamil and wrote the following to the Tamil Ulagam mailing list among several others.  Since I am a member of Tamil Ulagam, I happened to read this in the thread http://groups.google.com/group/tamil_ulagam/browse_thread/thread/0c145414f1c4e515#

He wrote on November 7, 2010:

There can be a separate slot for grantha letters, not to called extended Tamil, in which they can do any thing. People like Dr.Ganesan & Dr. ManiManivannan & c, are trying to add unnecessay letters in the tamil slot, since they are encouraged by the silence of so called patrons, when U+0B82 &  U+0BB6 were inserted in the Tamil slot. The earlier the vacant positions are occuppied by real Tamil letters like the earlier nA, NA, RA, elephant trunk like ai vowel mark,  consonants with u vowel mark, consonants with U vowel mark and the like, Tamil slot will be safe from  fifth column intruders !!

This e-mail (and some others along similar lines) prompted me to respond with the following e-mail to him at the Tamil Ulagam list.

Dear Mr. Ramasami,

I would like to make at least two corrections to your post and if you don't mind I would like you to forward my post to all the other mailing lists where I am not a subscriber.

One, I don't have a doctorate degree.  So, I am comfortable with a Thiru Mani Manivannan or Mr. Mani Manivannan and please don't address me with a Dr. title.  That would be misleading.  Please.

Two. You have made a statement that I along with Dr. Ganesan is trying to add unnecessary letters in the Tamil slot.  That is wrong.  Please verify your data before posting such mails.  These things take on lives of their own and inflammatory discussions erupt.

I have spent enormous hours in the past few days working with several equally hardworking people all over the world in trying to understand what is going on and trying to persuade the Tamil Nadu government, India government and the Unicode Technical committee and even INFITT working group members that the proposals to add Tamil letters to grantha need further review and a decision to accept it must be deferred.  I have, as a member of the INFITT WG02, before taking over as its chair this month, wrote a technical note recording my concern about adding new characters to Extended Tamil in the SMP space.  It is a matter of public record.

I would like to appeal to all those who want to comment on such emotional issues to first ascertain facts before accusing people of evil designs.  Most of the proposals are matter of public record and there is a lot of hard work that go behind these.

I have strong difference of opinion with Dr. Ganesan and his effort to add five uniquely Tamil characters as "Dravidian characters" in the Grantha proposal.  His stated reasons vary all over the place.  In the mailing list MinTamil he imagines that Grantha character set, with the addition of Tamil characters, will become popular with Tamils all over the world for writing anything with foreign sound.  Though that will have a major effect on Tamils, he has been insisting that INFITT has no locus standi in commenting on Grantha proposal as it has nothing to with Tamil.

If there is anyone "scheming" to create a trojan horse to "invade" Tamil, rather than color it with caste, race and linguistic politics, I'd suggest that one look at the various proposals.  It appears that Dr. N. Ganesan initiate this proposal and he asserts that he has solid support from several Tamil and international linguists.  It would be best to  ask Dr. Ganesan to justify the addition of the five Tamil characters (plus two Tamil vowel modifiers) in light of his contradictory statements all over the place.  I wish he would write a separate white paper with reasoned arguments, particularly in light of the strong opposition filed with the UTC by several scholars.

Unicode consortium and INFITT are technical bodies and if one were to have these technical bodies accept or reject proposals one needs to make sound technical arguments.  Emotional statements, accusations against "fifth column intruders" etc., don't impress the technical bodies.

In preparing for the arguments against these proposals, some of us recognized that we were in dire need of scholars with expertise in Grantha and Tamil, Linguistics, Grantha/Tamil epigraphy, solid knowledge of Grantha/Tamil inscriptional records, understanding of Sanskrit and Grantha etc.  While it is easy to caricature it as the neo-Aryan invasion of the pristine Tamil country, and unfortunately only such dire characterizations move the government machinery to action, these proposals require some rational minds sit and review the proposals carefully and judge them on technical merits.  The political and emotional attributes of these will not go away now that politicians are involved.  But since the Unicode Technical Committee has deferred its decision until its next meeting on February 26th or so, we have about 3 months to investigate this and make facts known.

Whoever gets appointed to these committees cannot do their job in a highly charged atmosphere if they worry that everyone of their scholarly decision is going to be judged and they may face hostile crowds baying for their heads for being a traitor to their cause.

I am fairly surprised that the process that the Government machinery in Tamil Nadu followed to investigate these proposals were fairly balanced and even the politicians involved in this have been far more open minded than some of the emotional outbursts that I have seen in the mailing lists.  I concede that the emotional outbursts were the reason why the authorities even got involved in such an arcane activity as a Unicode proposal to encode Grantha script.  Without that I doubt if an octogenarian CM would spend several hours on the eve of a major public holiday reviewing the impact of this proposal and bothering to send a note to the central ministry for urgent action.

But that is done.  Now, I hope that all the people that demanded government action would push for swift appointment of this high level committee and give scholarly space to this committee to make its recommendations in relative academic freedom.

Tamils belong to a great civilization.  We should have enough faith in the strength of the great Tamil language and the wisdom of Tamil people to handle any challenges.

We should also have the magnanimity to let others equally passionate about their language and culture to define their space in the world.

I hope that all these heightened attention and energy on Tamil unicode and unicode space can be harnessed for positive actions and promote Tamil computing in public spheres including that of eGovernance and archival of Tamil heritage records.

However, if the atmosphere is so charged, I am concerned that people who possess the knowledge to help us understand the issues better may not participate in the deliberations and we will all suffer as a result.

Please, I appeal to you, please don't make it so difficult to do this.  If you really want to help, read up the various proposals and the public comments from various players and judge for yourselves.

Until then, please don't add fuel to the fire.

Thank you,

Regards,

Mani M. Manivannan
(presently at) Singapore

P.S. If I don't respond to your e-mails in a timely manner, please bear with me.  I have other things to do to earn a living and sometimes I have to prioritize those.  While I am traveling on business, my access to the internet and my time to read and respond to your comments are limited.  And I need time to think before responding to your e-mails rather than react rashly.  And I hope that you would give me the same respect and think about what I have written here before reacting to it within minutes.  நன்றி.

ஒருங்குறி கிரந்தம் பரிந்துரையில் தமிழ் எழுத்துகள் பற்றிய கருத்தறியும் கூட்டம் - பின்னணி

”கிரந்தம் ( வடமொழி ग्रन्थ - புத்தகம் ) என்பது வடமொழியினை எழுத தென்னிந்தியாவில் பயன்படுத்தப்பட்டு வந்த ஒரு எழுத்து முறையாகும் (லிபி)” என்று குறிப்பிடுகிறது தமிழ் விக்கிப்பீடியா [1].  முற்காலப் பல்லவர்கள் கி.பி. 4ம் நூற்றாண்டில் தோற்றுவித்ததாக அறிஞர்கள் கருதும் இந்த எழுத்துமுறை, பிற்காலச் சோழர்கள் காலத்தில் செந்தரப் படுத்தப் பட்டு இன்று வரை தொடர்கிறது.  பிற்காலச் சோழர்கள் பண்டைத் தமிழ் வட்டெழுத்துக்களை நீக்கி பல்லவர்கள் காலத்தில் தோன்றிய தமிழ் வரிவடிவத்தைப் பரப்பியபோது சில கிரந்த எழுத்துகளின் வரிவடிவங்களுக்கும் அதே ஒலிக்கான தமிழ் எழுத்துகளின் வரிவடிவங்களுக்கும் ஒற்றுமை தோன்றியது.  தமிழகத்தில் உள்ள எண்ணற்ற பல கல்வெட்டுகள், செப்பேடுகள், ஓலைச்சுவடிகள் ஆகியவற்றில் கிரந்த எழுத்துக்கள், தற்காலத் தமிழ் மற்றும் முற்காலத் தமிழ் வட்டெழுத்துகள் அவற்றை எழுதியவர்களுக்குத் தோன்றிய விதங்களில் பல்வேறு கலப்புமுறைகளில் காணப் படுகின்றன.  கிரந்தமும் தமிழும் கலந்த மணிப்பிரவாள நடையில் எண்ணற்ற வைணவ உரைநூல்கள் உள்ளன. 20ம் நூற்றாண்டில் வடமொழியை எழுதத் தமிழகத்திலும் தேவநாகரியைப் புழங்கத் தொடங்கும் வரை கிரந்த எழுத்துகள் அச்சிலும் இருந்தன. இன்றும் கூடத் தமிழ்நாட்டிலும் இலங்கையிலும் 10,000 வேத விற்பன்னர்களும், 15,000 இந்து அர்ச்சகர்களும் கிரந்தத்தில் எழுதிய சமய நூல்களைத்  தொடர்ந்து படித்து வருவதாக ஒரு குறிப்பு தெரிவிக்கிறது.

வரலாற்று நூல்களை ஆராயும் அறிஞர்களும், இந்து சமய ஆர்வலர்களும் கிரந்த எழுத்துக்களை ஒருங்குறி என்னும் யூனிக்கோடு குறியீட்டுமுறைக்குள் கொண்டு வரக் கடந்த சில ஆண்டுகளாக அரும்பாடு பட்டு  வந்திருக்கிறார்கள். இறுதியாகக் கடந்த செப்டம்பர் 6 அன்று புது தில்லியில் கூடிய அறிஞர் கூட்டம் பல வேறு அறிஞர்கள் கொடுத்த முன்மொழிகளை ஒருங்கிணைத்து எல்லோரையும் ஒன்று கூட்டி ஓர் இறுதி முன்மொழியை யூனிகோடு நுட்பக் குழுவின் முன்னர் வைக்க முடிவு செய்தது.  கிரந்த எழுத்துகள் தமிழோடு கலந்த பல கல்வெட்டுகள் பற்றிய ஆய்வு தமிழ்நாட்டில் தொடர்ந்தாலும், இந்தக் கூட்டத்தில் கலந்து கொள்ளத் தமிழ்நாட்டிலிருந்து எந்தக் கல்வெட்டு ஆய்வாளரையும் அழைத்ததாகத் தெரியவில்லை.  தமிழக அரசின் சார்பிலும் யாரும் கலந்து கொள்ளவில்லை.

இந்தப் பரிந்துரையில் 1700 ஆண்டுகளாக வடமொழியை மட்டும் எழுதத் தொடர்ந்து வந்திருக்கும் கிரந்த எழுத்துகளின் பேச்சொலி எழுத்து முறையின் (phonetic) கூட, வடமொழியில் இல்லாத ஆனால் தமிழிலும் மலையாளத்திலும் மட்டும் இன்றும் வழக்கிலிருக்கும் எ, ஒ, ழ, ற, ன என்னும் ஐந்து ஒலியன்களைக் கூட்ட வேண்டும் என்ற முன்மொழிவும் இடம் பெற்றிருந்தது.  இந்த முன்மொழியை முதலில் மொழிந்து தொடர்ந்து வலியுறுத்தி வருபவர் நாக. கணேசன்.  சமஸ்கிருதத்தில் இல்லாத எழுத்துகளைக் கூட்டுவதற்குச் சில அறிஞர்கள் எதிர்ப்பு தெரிவித்திருந்தாலும், இது ஒருங்கிணைப்பு முன்மொழிவு என்பதாலோ என்னவோ, கிரந்த எழுத்து முறைக்குச் சற்றும் பொருந்தி வராத இந்த முன்மொழிவு எப்படியோ இறுதி முன்மொழிவிலும் இடம் பெற்று விட்டது.  இந்த முன்மொழிவை ஒருங்குறியின் தெற்காசியத் துணைக்குழுவும் ஏற்றுக் கொண்டு நவம்பர் 6 அன்று நடக்கவிருக்கும்  யூனிக்கோடு நுட்பக் குழுக் கூட்டத்தில் ஏற்றுக் கொள்ளப் பரிந்துரைத்துள்ளது. இது யூனிகோடு ஏற்புப் பட்டியலிலும் அரங்கேறி விட்டது.

திரு கணேசனின் முன்மொழிவு பற்றித் தமிழ்த் தகவல் நுட்பவியலாளர்கள் சிலருக்குத் தெரிந்திருந்தாலும், போதிய சான்றுகளற்ற முரணான இந்த முன்மொழிவை வடமொழி வல்லுநர்கள் ஏற்றுக் கொள்ளவே மாட்டார்கள் என்று அசந்து இருந்து விட்டார்கள்.  இதற்கிடையில் தமிழ் எழுத்துகளிலேயே கிரந்த எழுத்துகளைக் குறிக்க நீட்டித்த தமிழ்க் குறியீட்டு முறையில் தனி இடம் வேண்டும் என்று ஸ்ரீரமணஷர்மா என்ற இளம் அறிஞர் வைத்த முன்மொழிவைப் பொது அரங்குக்குக் கொண்டு வந்து திரு கணேசன் கடுமையாக எதிர்க்க அணி திரட்டினார்.  ஸ்ரீரமணஷர்மா முன்மொழிவுக்குப் பலத்த எதிர்ப்பைத் திரட்டுவதில் கணேசன் வெற்றியும் பெற்றார்.  இது தொடர்பாக யூனிகோடு ஏற்புப் பட்டியலைக் கூர்ந்து கவனிக்கத் தொடங்கிய சிலர் கிரந்த முன்மொழிவில் கணேசனின் கோரிக்கையும் இடம் பெற்றிருப்பதைப் பார்த்து அதிர்ந்தார்கள். அது இந்திய அரசு பரிந்துரைத்த முன்மொழிவு என்பதையும் தெரிந்து கொண்டார்கள்.  இதனால் தமிழுக்கு என்னென தாக்கங்கள் நேரிடலாம் என்று பார்க்கத் தொடங்கினார்கள்.

தமிழில் புது கிரந்தம் வேண்டாம் என்று கணேசன் தொடங்கிய மறுப்பு அணி தமிழ் உணர்வின் உச்சக்  கட்டத்தில் இருந்தது. அதனால், கிரந்தத்திலும் தமிழ் எதற்கு என்று கேட்கத் தொடங்கினார்கள்.  கணேசன் முன்மொழிவு யூனிகோடு தரமாக ஆவதற்கு ஒரு வாரமே இருக்கும் நிலையில் அவரது முன்மொழிவால் தமிழுக்கு என்ன தாக்கம் உண்டாகும், கிரந்தம் கலந்த தமிழ் ஆவணங்களை எண்ணிமப் படுத்தலில் என்னென்ன சிக்கல்கள் உண்டாகும் என்பதை ஆய்வதற்கு நேரம் தேவை என்று அவர்களுக்குப் புலப்பட்டது.  இந்த நேரம் வேண்டும் என்றால் யூனிகோடு நுட்பக் குழுவுக்கு எடுத்துச் செல்வதை விட இந்திய அரசு மற்றும் தமிழக அரசிடம் முறையிடுவதே சிறப்பு என்பது அவர்களுக்குத் தெரிந்தது.  ஆனால், கிரந்தத்தில் தமிழ் எழுத்துகளைக் கூட்டுவதால் என்ன பெரிய இடர்ப்பாடு வரப்போகிறது என்று இறுமாந்து இருந்த அரசியல் தலைவர்கள் இந்த முறையீட்டைப் பொருட்படுத்தவில்லை. இதை மேலெழுந்தவாரியாகப் பார்த்த உத்தமம் யூனிக்கோடு பணிக்குழுவுக்கும் நுட்பக் குழுக் கூட்டத்தின் கெடுவுக்கு முன்னால் இந்தக் கோரிக்கையால் என்ன சிக்கல்கள் எழும் என்பதை ஆராய்ந்து ஒரு பரிந்துரை எழுத நேரம் இருக்கும் என்று தோன்றவில்லை.

கணேசன் திரட்டிய எதிர்ப்பு அணியால் கணேசனே இப்படி ஒரு கோரிக்கையை முன் வைத்திருப்பார் என்பதை நம்ப முடியவில்லை. புலம் பெயர்ந்து வாழும் தமிழர்கள் சிலரின் கடும் முயற்சியால் கணேசனின் கோரிக்கையையும் இந்த எதிர்ப்பு அணி கூர்ந்து பார்க்கத் தொடங்கியது.  கனடா பேரா. செல்வகுமார் அவர்கள் கணேசனின் முன்மொழிவு தொடர்பான வாதங்களைப் படிக்கத் தொடங்கினார்.  தன்னுடைய முன்மொழிவில் கிரந்தத்தில் ”திராவிட” எழுத்துகளைத்தான் கூட்டியிருக்கிறேன் என்று வெளியில் சொல்லும் கணேசன் இவை ஏன் தேவை என்பதை வலியுறுத்தும் முகமாக யூனிகோடுக்கு எழுதிய கட்டுரையில் தன் வேறு முகத்தைக் காட்டி இருந்தார்.  அந்தக் கட்டுரையில் கணேசன் சொன்னது என்ன?

“Grantha in Unicode will go a long way for the native user community and spread the knowledge and use among the Tamils. Other script communities of India do not need the Grantha script as their own scripts like Devanagari or Telugu can be used to write Sanskrit. But it is ONLY Tamils who will use the Grantha script. Unicode Consortium will be pleased in a few years’ time, many Tamil script e-mails, e-lists, blogs, newspapers will have words written in Grantha script. So, Tamils will use Grantha script mixing it with Tamil even though Tamil will be more compared to Grantha words/sentences in a Web page.”

இதைப் படித்த பேரா. செல்வகுமார் அதிர்ந்து போனார்.  கணேசனின் முன்மொழிவு வெற்றி பெற்றால் இடைக்காலக் கேரளத்தில் மணிப்பிரவாளம் சேரர் தமிழின் தன்மையை மாற்றித் தமிழை விட்டுப் பிரிந்து மலையாளம் என்ற தனிமொழியாகப் பிரிந்தது போல இன்றைய தமிழும் இன்னொரு மணிப்பிரவாளத்தின் தாக்கத்தினால் தன் மரபையே இழந்து மலையாளம் 2.0 போல இன்னொரு மொழியாக மாறிவிடும் என்று அஞ்சினார்.  21ம் நூற்றாண்டில், கணினியிலும் வலையிலும் தமிழ் பரவிய பின்னால் கூடவா தமிழ் தன் தன்மையை இழந்து போய்விடும் என்று தொழில்நுட்பவாதிகளாகிய எங்களில் சிலர் செல்வாவின் அச்சத்தைப் பொருட்படுத்தவில்லை.  சரி, என் அச்சத்தைப் பொருட்படுத்தாதீர்கள், ஆனால், கணேசனின் முன்மொழிவால் தமிழுக்கு என்ன தாக்கம் நேரிடலாம் என்று இது வரை யாராவது ஆராய்ந்திருக்கிறார்களா என்ற கேள்வியை முன் வைத்தார் செல்வா.  அப்படி ஆராயவாவது யூனிகோடு நுட்பக் குழுவுக்கு நம் வேண்டுகோளைத் தெரிவிக்க வேண்டும் என்று மன்றாடினார் செல்வா.

இதற்கு இடையில் இந்திய அரசின் முன்மொழிவின் படி, தமிழக அரசின் தகவல் தொழில்நுட்ப ஒருங்கிணைப்பாளரான தமிழ் இணையப் பல்கலையின் இயக்குநர் ப. நக்கீரனுக்கு வந்தது.  அதில் இந்திய அரசின் கிரந்த முன்மொழிவுக்குத் தமிழக அரசின் பின்னூட்டத்தைத் தருமாறு இருந்த வேண்டுகோளைத் தொடர்ந்து முனைவர் நக்கீரன் தமிழக மற்றும் புலம்பெயர்ந்த தமிழ் தகவல் தொழில்நுட்ப வல்லுநர்கள் மற்றும் தமிழ் அறிஞர்களோடு கலந்து பேசினார்.  தான் திரட்டிய கருத்துகளை இந்திய அரசுக்கு அனுப்பிய பின்னர் அவருக்கும் உத்தமத்தில் பேரா. செல்வகுமார் எழுப்பிய கேள்விகள் இதை மேலும் ஆராய்வதற்கான போதிய நேரம் இல்லை என்ற எண்ணம் வலுப்பட்டது.

செல்வா மற்றும் பலரின் வலியுறுத்தலின் பேரில் தமிழ் ஆர்வலர்களின் எதிர்ப்புக் கருத்துகளைத் திரட்டி செல்வா நடத்தி வரும் தமிழ் மன்றம் மடற்குழுவில் நல்ல பல கட்டுரைகளை எழுதிவரும் விடுதலைச் சிறுத்தைகள் கட்சியின் சட்டமன்ற உறுப்பினரும் கவிஞருமான ரவிக்குமார் அவர்களுக்கு நான் சில கடிதங்களை அனுப்பினேன்.  அரசியல் மற்றும் எழுத்துப் பணிகளில் ஆழ்ந்திருக்கும் ரவிக்குமார் என்னுடைய கடிதங்களுக்கு விடையளிக்காமல் போகவே என் புலம்பெயர்ந்த நண்பர்களுக்கு என் அரசியல் முயற்சியின் தோல்வியைத் தெரிவித்து விட்டு, கணேசனின் முன்மொழிவில் தமிழ் தகவல் தொழில்நுட்பங்களுக்கு ஏதாவது சிக்கல் வருமா என்று பார்ப்பதில் கவனத்தைத் திருப்பினேன். 

அப்போதுதான், மின் தமிழ் குழுமத்தில் ஸ்ரீரமணஷர்மாவின் கிரந்த முன்மொழிவு பற்றிய கட்டுரை கிரந்தம் பற்றி ஒரு முனைவர் பட்ட ஆய்வேடு போன்றது என்று வினோத் ராஜன் எழுதிய கடிதம் என் கண்ணில் பட்டது.  ஷர்மாவின் முன் மொழிவைப் பற்றி ஏற்கனவே கேள்விப் பட்டிருந்தாலும், வேலைப் பளுவாலும், கிரந்தம் பற்றி எனக்கு ஏதும் தொடர்பு இல்லாததாலும், நான் அதை ஆழ்ந்து படிக்கவில்லை. வினோத் ராஜனோடு விக்கிப்பீடியா, தனித்தமிழ் போன்றவற்றில் எனக்குச் சில கருத்து வேற்றுமைகள் இருந்தாலும், இந்த இளைஞரின் கிரந்தம், சமஸ்கிருதம், மற்றும் பழைய சமண பௌத்த சமயங்கள் பற்றிய ஆர்வமும் துடிப்பும், தொழில்நுட்பங்களில் அவர் காட்டிய திறமையும் என் கவனத்தை ஈர்த்திருந்தது.  தனி மடல்களில் பேரா. செவ்வியார் அவர்களும் வினோத் ராஜனை வெகுவாகப் பாராட்டியிருந்தார். 

விக்கிப்பீடியா பற்றிய கருத்துகளில் ”தமிழ் தாலிபான்” என்றூ வினோதின் கடும் தாக்குதல்களுக்கு ஆளாகி இருந்தாலும், அவரது தொழில்நுட்பத் திறன் பற்றிப் பேரா. செல்வா கொண்டிருந்த மதிப்பும் எனக்கு நினைவுக்கு வந்தது.  வினோத் தன் நண்பரைப் புகழ்ந்து எழுதியிருக்கிறாரா, அல்லது ஸ்ரீரமணஷர்மாவின் முன்மொழிவு உண்மையிலேயே ஒர் ஆய்வேடு போன்றதா என்று பார்க்க முடிவு செய்தேன். இதற்கு முன்னர் ஸ்ரீரமணஷர்மாவின் இன்னொரு நீட்டித்த தமிழ் இடங்களில் கிரந்தக்  குறியீடுகள் பற்றிய முன்மொழிவை நான் தொழில்நுட்ப அடிப்படையில் எதிர்த்திருந்தேன்.  அதனால், அவருடன் எனக்குக் கருத்து வேற்றுமை இருந்தாலும், ஷர்மாவின் கிரந்த முன்மொழிவைப் படிக்கத் தொடங்கினேன்.

ஏற்கனவே கணேசனின் கிரந்த முன்மொழிவையும், இந்திய அரசின் கிரந்த முன்மொழிவையும் பார்த்து விட்டு அவற்றின் நீர்த்துப் போன வாதங்களால் ஈர்க்கப் படாத எனக்கு, ஷர்மாவின் கிரந்த முன்மொழிவு ஒரு தேர்ந்த ஆராய்ச்சி வல்லுநரின் ஆய்வேடு போல் தோன்றியது.  ஆங்காங்கே சிறுபிள்ளைத்தனமான வாதங்களையும் தேவையற்ற சொற்றொடர்களும் இருந்தாலும், அவை இள்ம்பருவத்தில் எல்லோரும் செய்யக்கூடிய பிழைகள்தாம்.  அவரது முன்மொழிவை ஏற்கனவே பல இடங்களில் நான் பாராட்டியது அவருக்கு மிகுந்த கூச்சத்தைக் கொடுத்திருப்பதால் மேலும் நான் ஏதும் சொல்லுவதற்கில்லை.  எப்படி தமிழ் மொழியிலும், தமிழ் எழுத்துகளிலும், தமிழ் தகவல் தொழில் நுட்பத்திலும், என்னுடைய  மொழி ஆர்வத்தினால் நான் நேரத்தை ஒதுக்கி ஈடுபடுகிறேனோ, அதை விடப் பன்மடங்கு ஆர்வத்துடனும் ஈடுபாட்டுடனும் இந்த இளைஞர் இந்த முன்மொழிவை எழுதியிருந்தது என்னைக் கவர்ந்தது.  அது மட்டுமல்லாமல், தமிழ் நீட்சியில் கிரந்த எழுத்துக் குறியீடு பற்றிய அவரது முன்மொழிவு தொடர்பாகத் தனிமனிதப் பழிச்சொற்களுக்கு அவர் ஆளாகி இருந்ததும் நினைவுக்கு வந்தது.  வாய்ப்பு வரும்போது ஷர்மாவிடம் தொடர்பு கொண்டு அவரைப் பாராட்ட வேண்டும் என்று எண்ணினேன்.

அரசியல்வாதிகளுக்கு ஓரிரண்டு மின்னஞ்சல்கள் மட்டும் அனுப்பி வைத்துவிட்டு நம் வேலை முடிந்து விட்டது என்று இருந்தால் ஒன்றும் நடக்காது என்று எண்ணிய புலம்பெயர்ந்த தமிழர்கள் அமெரிக்காவிலிருந்து தோழர் ரவிக்குமாருடன் தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு நான் அனுப்பிய மின்னஞ்சல்களைப் பார்க்குமாறு நச்சரித்தனர்.  நான் அனுப்பிய செய்திகளை மட்டும் வைத்துக் கொண்டு இதைப் பற்றிய ஒரு முடிவுக்கு வர இயலாது என்று எண்ணினாலும், அமெரிக்கத் தமிழர்களின் வலியுறுத்தலால், இதைக் கவனிக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்து தன் கட்சித் தலைவர் தொல் திருமா அவர்களுடன் தோழர் ரவிக்குமார் பேசியிருக்கிறார். இது பற்றி மேலும் தெரிந்து கொள்ள பாண்டிச்சேரிக்குச் சென்று பிரெஞ்சு கீழை நாட்டியல் கழகத்தில் பேரா. ழான் லூக் செவ்வியார் மற்றும் பல இந்தியவியல் அறிஞர்களோடு கலந்து பேசியிருக்கிறார்.

இதற்கு முன்னர் கணேசனின் தலைமையில் ஸ்ரீரமணஷர்மாவின் கிரந்த முன்மொழிவுக்கு எழுந்த அரசியல் எதிர்ப்புகளின் வன்மையும், இனவெறுப்புத் தொனியும் பேரா. செவ்வியார் அவர்களை அதிரவைத்தன. தமிழ்த்தேசியவாதிகளுக்கு சமஸ்கிருதம், கிரந்தம் என்றாலே இனவெறி கலந்த ஆழ்ந்த வெறுப்பு மேலோங்கி எதையும் எதிர்ப்பார்கள் என்ற முடிவுக்கு வந்த செவ்வியார், கிரந்த முன்மொழிவு உடனே ஏற்கப்படாவிட்டால், கிரந்த எழுத்துமுறை பற்றி நன்கு தெரிந்த ஒரு சில மூதறிஞர்கள் தங்கள் வாழ்நாளுக்குள் இதை அடுத்த தலைமுறைக்கு எடுத்துச் செல்லும் வாய்ப்பை இழந்து விடுவார்கள் என்று தோழர் ரவிக்குமாரிடம் சொல்லி, கிரந்த எழுத்து முறை எதிர்ப்பை மட்டுப்படுத்தி இந்த முன்மொழிவை யூனிக்கோடு ஏற்றுக் கொள்ள வழி செய்யுமாறு ரவிக்குமாரிடம் வலியுறுத்தினார்.  பேரா. செவ்வியார் மற்றும் துணையிருந்த அறிஞர்களின் தமிழ்த்தொண்டைப் பற்றி வியந்த ரவிக்குமார், பேரா. செவ்வியாரின் வேண்டுகோளுக்குச் செவி சாய்க்கத் தொடங்கினார்.

இருப்பினும், இதன் பின்புலத்தைப் பற்றி அரசிடம் சொல்லாவிட்டால், இது பிற்காலத்தில் பெரும்பூதமாகக் கிளம்பினால் கூட்டணி அரசுக்கும், நடுவணரசு அமைச்சர் ஆ. ராசாவுகும், தமிழக முதலவருக்கும் தீராப் பழி நேரிடலாம் என்றும், ஈழத்தமிழர்களைக் காப்பாற்றுவதில் மெத்தனமாக இருந்து தீராப்பழி ஏற்றது போல் இதிலும் கோட்டை விட்டுவிடாதீர்கள் என்று புலம்பெயர்ந்த தமிழர்கள் தொடர்ந்து வலியுறுத்தியதால் தமிழக அரசியல்வாதிகள் சிலர் இதைப் பற்றி மிகவும் குழம்பினார்கள். கணேசன் முன்மொழிவுக்கும், ஊடகங்களில் காரசாரமாகக் கண்டிக்கப்பட்ட ஸ்ரீரமணஷர்மாவின் வேறு முன்மொழிவுக்கும் வேறுபாடு தெரியாமல், ஊடகங்களில் வந்த அறிக்கைகளைப் பார்த்து அதிர்ந்து போன அமைச்சர்களும், அலுவலர்களும் விவரம் என்னவென்று புரிந்து கொள்ள முயன்றார்கள். ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு செய்தி சொல்ல, தமிழக உயர்மட்டங்களில் இருந்த கணேசனின் ஆதரவாளர்கள் மாற்றுக் கருத்து சொல்ல, தமிழக அரசியல் தலைமை வெகுவாகக் குழம்பியிருந்தது.

இந்தக் குழப்பங்கள் பற்றிய தெளிவு வருவதற்காக இதைப் பற்றிய கருத்துகளைப் பல அறிஞர்களிடம் கேட்டுக் கருத்தறியும் பொறுப்பை அண்மையில் செம்மொழித் தமிழ் மாநாடு நடத்தி வெற்றி கண்டிருந்த தஞ்சைத் தமிழ்ப் பல்கலைத் துணைவேந்தர் ராஜேந்திரன் அவர்களிடம் கேட்க முடிவு செய்தார்கள்.  துணைவேந்தர் இந்தக் கூட்டத்தை ஏற்பாடு செய்வார் என்று காத்திருந்த ரவிக்குமார் அவரோடு தொடர்பு கொண்டார்.  புலம்பெயர்ந்த தமிழர்கள் அமெரிக்காவிலிருந்தும், சிங்கப்பூரிலிருந்தும், ஐரோப்பாவிலிருந்தும் தொடர்ந்து அரசியல் தலைமையைத் தொடர்பு கொண்டு கணேசனின் கிரந்தத்தில் தமிழ் எழுத்துத் திணிப்பை எதிர்க்குமாறு வற்புறுத்தினர். இவர்களில் சிலரோடு கூடிப் பேசிய துணைவேந்தர் ராஜேந்திரன் மற்றும் இரவிக்குமார் நவம்பர் 2, செவ்வாய் இரவு எனக்கு மின்னஞ்சல் அனுப்பி மறுநாள் மாலை 4 மணிக்கு நடக்கவிருக்கும் கூட்டத்தில் கலந்து கொள்ள வருமாறு அழைத்தார்கள்.

அழைப்பை ஏற்று என்னுடைய தொலைபேசி எண்ணைத் துணைவேந்தருக்கு அனுப்பியவுடன் என்னைத் தொடர்பு கொண்டு பேசினார் பேரா. ராஜேந்திரன். இந்தக் கூட்டத்துக்கு வேறு யாரையெல்லாம் அழைக்கலாம் என்று என் கருத்தையும் கேட்டார்.  நான் எனக்குத் தெரிந்த நண்பர்கள் பெயர்களைக் குறிப்பிட்டேன். எல்லோரும் தன் கருத்தை ஆதரிப்பவர்களை மட்டும் திரட்டினால் இது கருத்தறியும் கூட்டமாக இல்லாமல் கட்சிக்கூட்டம் போல் ஆகிவிடும் என்று கவலைப் பட்ட துணைவேந்தர் கிரந்தத்தில் தமிழ் எழுத்துகள் வேண்டும் என்று ஆதரிப்பவர்கள் பெயர்களைக் கேட்டார்.  கணேசனைத் தவிர இதை ஆதரிப்பவர்கள் யார் என்று தெரியாவிட்டாலும்,  இந்திய அரசின் கிரந்த முன் மொழிவு பற்றி புது தில்லியில் கூடிய கூட்டத்தில் கலந்து கொண்ட ஸ்ரீரமணஷர்மாவுக்கும், அவரது நண்பர் வினோத் ராஜனுக்கும் இது பற்றித் தெரிந்திருக்கலாம் என்று அவர்கள் பெயரைப் பரிந்துரைத்தேன்.  அவர்கள் தொலைத்தொடர்பு பற்றிய விவரங்கள் கிடைக்குமா என்று துணைவேந்தர் கேட்டார். வலையுலகில் அவர்கள் தொடர்பு கிடைப்பதா அரிய செயல் என்று எண்ணி கண்டு பிடித்து விடுகிறேன் என்று உறுதி அளித்தேன்.

நள்ளிரவுக்குப் பின்னால் மின் தமிழ், தமிழ் மன்றம், தமிழ் உலகம், சி-தமிழ், உத்தமம் பொதுமன்றம் ஆகிய குழுமங்களுக்குத் துணைவேந்தரின் சிறப்புக் கூட்டம் பற்றிய அறிவிப்பை வெளியிட்டேன். அவற்றில் ஸ்ரீரமணஷர்மா மற்றும் வினோத் ராஜன் தொடர்புத் தகவல்களைக் கேட்டிருந்தேன்.  பின்னர் வினோத் ராஜனின் வலைத்தளம் வழியாக அவரது மின்னஞ்சல் முகவரியையும், ஷர்மாவின் கிரந்த முன்மொழிவிலேயே அவரது மின்னஞ்சல் முகவரியையும் கண்டு பிடித்து அவர்களுக்குத் தனிக்கடிதமும் எழுதிக் கூட்டத்துக்கு வருமாறு அழைத்துத் துணைவேந்தருடன் தொடர்பு கொள்ளுமாறும் வேண்டினேன்.

பிறகு ஒரு குழுமத்தில் நான் இவ்வாறு ஷர்மாவைப் போற்றியதையும், வினோத் ராஜனை அழைத்ததையும் ஒரு பேராசிரியர் தவறாகப் புரிந்து கொண்டு எனக்கு எழுதிய கடிதம் என்னை வெகுவாகப் புண்படுத்தியது.  மொழி, பண்பாடு, தொழில்நுட்பம் இவற்றைப் பற்றி மாறுபட்ட கருத்து கொண்டவர்களும் பண்புடன் கலந்து பேசி, சிக்கல்களுக்குத் தீர்வு காணும் தன்மை தமிழ்நாட்டில் வெகுவாக அருகிவிட்டது.  அரசியல் மேடைகளில் மாற்றுக் கருத்துகள் மோதினாலும், தனிவாழ்வில் மனிதர்களோடு அன்பாகப் பழகிய அரசியல் தலைவர்களைப் பார்த்து வளர்ந்தவன் நான்.  இந்தப் பண்பாடு, நான் அமெரிக்கா சென்ற பிறகு மேலும் வலுப்பெற்றது.  எதிர்க்கருத்து கொண்டவர்கள் எல்லோருமே எதிரிகள் இல்லை. தமிழக மொழி, இன அரசியல் பற்றி என் கருத்துகள் அனைத்திலுமே நானும் என் அருமை நண்பனும் கடுமையாகச் சாடிக்கொள்வோம். பார்ப்பவர்கள் ஏதோ கை கலப்பு நடக்குமோ என்று அஞ்சினாலும், இது அண்ணன் தம்பி சண்டைதான். இன்று அடித்துக் கொள்வோம், நாளை சேர்ந்து கொள்வோம். ஆனாலும், தற்கால அமெரிக்கா போலவே, தற்காலத் தமிழகத்திலும் கலாச்சாரப் போர்களில் நஞ்சு கலந்து கொண்டிருக்கிறது.  இதன் தாக்கத்தினால்தான் அந்தப் பேராசியரும் என் மீது பழி போட்டிருக்க வேண்டும்.  அதே நேரத்தில் அந்த இளைஞர் ஸ்ரீரமணஷர்மா இந்த இளம் வயதில் எப்படிப் பட்ட தாக்குதல்களுக்கு ஆளாகி இருக்கிறார் என்றும் தோன்றியது.  தீதும் நன்றும் பிறர்தர வாரா.

வினோதும், ஸ்ரீரமணஷர்மாவும் இந்தக் கூட்டத்தில் கலந்து கொள்ள இயலாது என மின்னஞ்சலில் தெரிவித்திருந்தார்கள்.  அது ஏமாற்றம் அளித்தது.  துணைவேந்தர் அஞ்சியது போல இது ஒரு கட்சிப் பேரணியாக மாறிவிடுமோ என்று அஞ்சினேன். குறைந்தது ஷர்மாவின் கருத்து என்ன என்பதையாவது மின்னஞ்சல் மூலம் தெரிந்து கொள்ளலாம் என முயன்றேன்.  இதற்கு நடுவில் என்னோடு தொடர்பு கொள்ளும்படி வினோதுக்கும் ஷர்மாவுக்கும் பேரா. செவ்வியார் ஆதரவாகப் பரிந்துரைத்திருந்தார்.  அவரது கடிதத்தாலோ என்னவோ ஷர்மா எனது மின்னஞ்சலுக்கு விடையளித்தது மட்டுமல்லாமல, நல்ல பல அரிய தகவல்களை விவரமாகத் தெரிவித்தார்.  அவருக்கு என் மீது எப்படி நம்பிக்கை வந்ததோ தெரியவில்லை, ஆனால், இந்தக் கடிதத்தில் தனது தனித் தொலைபேசி எண்ணையும் வேறு யாரிடமும் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டாம் என்ற வேண்டுகோளுடன் தந்தார்.

கூட்டத்துக்கு அவசரமாகக் கிளம்பிக் கொண்டிருந்த எனக்கு வண்டியில் சென்று கொண்டிருக்கும்போது அவரது மின்னஞ்சல் கிட்டியது.  உடனடியாக அவருடைய எண்ணுக்குத் தொடர்பு கொண்டேன். நல்ல துடிப்பான இளைஞர்.  நான் பேசிய அந்த 40 நிமிடங்களில் கிரந்த/தமிழ்க் கல்வெட்டுகள், செப்பேடுகளைப் பெயர்த்து எழுதுவதில் உள்ள சிக்கல்கள் என்று தொழில்நுட்பம் தொடர்பானச் சிக்கல்களைப் பற்றிப் பேசினோம்.

தமிழ் எழுத்துகளைக் கிரந்தக் குறியீட்டில் இடத் தேவையில்லை என்பதுதான் ஷர்மாவின் கருத்தும். நல்ல வேளையாகக் கருத்து வேறுபாடு இல்லாததால், இந்த முதல் தொடர்பில் நுட்பச்சிக்கல்கள் பற்றி மட்டும் பேசினோம். அவரோடு பேசிக் கொண்டிருந்த போது பல தொழில்நுட்பச் சிக்கல்கள்.  குறியீட்டுச் சிக்கல்கள், ஆவணப்படுத்தலில் சிக்கல்கள் என்று தோன்றியது.  இதை முழுதும் ஆய்ந்து தெளிவு பெறக் கல்வெட்டியல், மொழியியல் புலமை உள்ளோர் உட்பட்ட துறை வல்லுநர்கள் குழுவொன்று தேவை என்பது மட்டும் புலப்பட்டது. ஷர்மாவும் இதைப் பற்றி மேலும் கொஞ்சம் ஆராய வேண்டும் என்று சொன்னார்.  முழுக்க முழுக்கத் தேவை இல்லை என்றும் சொல்ல முடியாது, ஆனால் தேவை என்று சொன்னால் வேறு சிக்கல்கள் வரலாம் என்றும் அவர் ஏற்றுக் கொண்டார்.

கூட்டம் தொடங்குவதற்குச் சில நிமிடங்களுக்கு முன்பு டெல்லி ஐ.ஐ.டி. முன்னாள் பேராசியரும், உலக எழுத்துமுறைகள் பற்றிச் சென்னையில் கிழக்கு பதிப்பகத்தோடு இணைந்து தொடர்கூட்டத்தில் பேசிவரும் என் நண்பர் பேரா. சுவாமிநாதன் தொடர்பு கொண்டார்.

(தொடரும்)


அன்புடன்,

மணி மு. மணிவண்ணன்
சென்னை, தமிழ்நாடு

(தீபாவளி விடிகாலை)

[1] Bibliographic details for கிரந்த எழுத்துமுறை
Page name: கிரந்த எழுத்துமுறை
Author: விக்கிப்பீடியா contributors
Publisher: விக்கிப்பீடியா, .
Date of last revision: 25 அக்டோபர் 2010 05:16 UTC
Date retrieved: 4 நவம்பர் 2010 18:55 UTC
Permanent URL: http://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=%E0%AE%95%E0%AE%BF%E0%AE%B0%E0%AE%A8%E0%AF%8D%E0%AE%A4_%E0%AE%8E%E0%AE%B4%E0%AF%81%E0%AE%A4%E0%AF%8D%E0%AE%A4%E0%AF%81%E0%AE%AE%E0%AF%81%E0%AE%B1%E0%AF%88&oldid=618292
Page Version ID: 618292
[2] Proposal to Encode the Grantha script in Unicode, Shriramana Sharma

http://www.google.com/url?sa=D&q=http://sites.google.com/site/jamadagni/files/utcsubmissions/grantha-proposal-FINAL.pdf&usg=AFQjCNEIDGaOFNviP8TUYrCyPpPFgg2RCg